Vertrekkers Sanne en Rik: “We pakken wat we kunnen”

Limburgers Sanne en Rik vertrokken vier jaar geleden met hun Victoire 1200 voor een zeilreis van onbepaalde duur. Inmiddels zeilden ze de halve wereld rond. Het zeilersleven zijn ze nog lang niet beu.

Waar zijn jullie nu?

“Wij zijn in Nieuw-Zeeland. De boot ligt aangemeerd in Whangarei, een stad op het Noordereiland. We liggen midden in het centrum, dus lekker dichtbij de supermarkt, watersportwinkel en zeilmaker. Ook de natuur is hier om de hoek. We hebben deze plek uitgekozen omdat we de boot een aantal weken zullen achterlaten. Met een camper willen we het binnenland verkennen. Het zeilersleven zijn we nog lang niet beu, maar met de wagen kun je nu eenmaal sneller reizen. We hebben een visum voor een half jaar en dat willen we goed benutten. De camper gaan we in Auckland kopen, maar die stad is nog tot 15 december in een lockdown. Nog even geduld dus.”

Heeft de corona pandemie veel veranderd voor zeilers onderweg?

“Je moet veel meer pakken wat je kan. Gaat Auckland open, dan kopen we meteen dat busje en vertrekken we zo snel mogelijk naar het Zuidereiland. We proberen de mogelijkheden die er zijn ten volste te benutten. Op voorhand plannen maken is moeilijk. Ook gaat er soms heel wat papierwerk aan vooraf. Om Nieuw Zeeland binnen te komen nemen de meeste zeilers zelfs een agent in de arm. Wij hebben het helemaal zelf gedaan, daar ben ik best trots op. Zeilers helpen elkaar met informatie die wordt doorgegeven in Whatsappgroepen. Een goed netwerk is erg belangrijk.”

Hebben jullie er wel eens aan gedacht om te stoppen?

“Ja, dit was op de Perlas eilanden in Panama. Door Covid-19 kwamen we twee maanden vast te zitten op een plek waar nauwelijks voorzieningen waren. We waren uitgeklaard uit Panama en mochten niet verder naar Frans-Polynesië. We leefden van de voorraad die we hadden ingeslagen voor de grote oversteek. Iedere dag hing ik met de hengel overboord om een visje te vangen. We hadden ook veel zorgen over het thuisfront. De onzekerheid en het ontbreken van een stip op de horizon maakte de periode erg zwaar. Daardoor hebben we even getwijfeld om met de reis te stoppen. Nu zijn we blij dat we toch doorgezet hebben en dankbaar dat we al zo veel mooie plekken in de Pacific hebben mogen zien.”

Wanneer hebben jullie spannende momenten beleefd?

“Tijdens de oversteek van Fiji naar Nieuw-Zeeland kwamen we in zwaar weer terecht. Dat stuk staat erom gekend, dus we hadden zoals iedereen een professionele weather router ingehuurd om ons te begeleiden. Halverwege de oversteek stuurde hij ons de melding dat er een trog van 45 knopen onderweg was. Onderaan zijn bericht stond: ‘succes ermee’. Toen zijn we ons gaan voorbereiden. We hebben alles vastgesjord en zijn gaan oefenen met het zeeanker, een Lalizas. Niet veel later hing het ding achterstevoren aan de lijn waarmee je hem binnenhaalt. De linten waren al geknapt. Vervolgens hebben we de boot bijgelegd. Dat bleek de allerbeste oplossing. Twintig uur lang hebben we zo de storm uitgezeten. Ondanks dat de boot stabiel lag door het bijliggen, was het kabaal van de wind en de golven erg heftig. Achteraf konden we wel tegen elkaar zeggen: daar zijn we goed doorheen gekomen. Nu hebben we nog meer vertrouwen in de boot en in elkaar.”

Welk moment koesteren jullie het meest?

“Onze aankomst in de Markiezen voelde echt als een overwinning, gezien de omstandigheden door corona. Frans Polynesië was onze droombestemming toen we nog in Nederland waren. Plots stonden we daar echt. Dat hadden we toch maar mooi gedaan samen. Ook vond ik het passeren van de evenaar heel bijzonder. Ik had van een oud t-shirt, een kussensloop en een pak fruitsap een Neptunus-kostuum gemaakt voor Rik. Normaal drinken we nooit tijdens een overtocht, maar voor deze gelegenheid hebben we een biertje opengetrokken en een deel geschonken aan de zee. Vijf minuten later hing er een tonijn aan onze vislijn; een cadeau van Neptunus.”

Wat vinden jullie het mooiste aan het zeilersleven?

“De vrijheid. Je hoeft je niet aan een plek te binden. En je praat zo makkelijk over bestemmingen. Sommige mensen moeten jarenlang wachten voordat ze eens voor een paar weken een verre reis kunnen maken, wij zeilen ‘gewoon even naar Indonesië’. Ik vind het mooi dat we als koppel zoveel tijd kunnen doorbrengen. Je bent veel meer op elkaar aangewezen, maar je leert elkaar daardoor ook heel goed kennen. Je kijkt ook heel anders naar bezit. Je hele hebben en houden bevindt zich op een boot van 12 meter. Daar moet je het mee doen. Het geeft rust om al vanaf het begin zo weinig mogelijk mee te nemen. Hoe minder je hebt, hoe minder er is om je zorgen over te maken.”

Zijn jullie tevreden met jullie boot?

“We zijn nog altijd erg blij met Incentive en de keuze voor een Victoire 1200. Het is een degelijk gebouwd schip met goede zeileigenschappen. Voor ons biedt ze een goed compromis tussen snelheid en comfort. Mochten we ooit met een groter budget voor een ander schip kiezen dan zouden we misschien voor iets groter gaan met eventueel wat meer luxe, zoals een bed waar je van de zijkant in kunt stappen.”

Hoe lang kunnen jullie nog blijven reizen?

“We verhuren ons huis, waardoor onze spaarpot minder snel leegloopt. Toch hopen we over twee jaar op de Middellandse Zee te zijn of zelfs helemaal terug in Nederland. De belangrijkste reden om terug te gaan is op dit moment onze familie. Na zes jaar reizen willen we graag weer wat tijd met onze ouders, vrienden en familie doorbrengen. Het zeilersleven en de vrijheid bevallen ons erg goed, dus het zou goed kunnen dat we na een tijdje op vaste bodem het ruime sop weer verkiezen boven het landleven.”

Welke tips hebben jullie voor toekomstige vertrekkers?

1. Niet te veel twijfelen en vooral gaan! Blijf niet te lang in de voorbereidende fase hangen. Zorg dat de basis goed is, maar zet dan ook een vertrekdatum vast. Onderweg zijn er voldoende mogelijkheden om nog kleine dingen te veranderen of aan te passen. Zo hebben wij bijvoorbeeld pas op de Canarische eilanden een bimini geïnstalleerd.

2. Ga niet te veel uit van de meningen of adviezen van anderen maar maak vooral je eigen keuzes en ga het zelf zien. Een plek die voor de één niet echt de moeite waard is kan voor jou juist heel erg mooi of bijzonder zijn.

3. Zorg voor een fatsoenlijk anker, dat geeft je een goede nachtrust. Wij hebben een 25kg Rocna anker dat net een maatje groter is dan voorgeschreven wordt door de fabrikant voor een schip van 11 ton.

4. Oefen het bijliggen. Dit kan goed van pas komen in zwaar weer of wanneer er onderweg een reparatie uitgevoerd moet worden.

5. Een stevige (bij voorkeur hypalon) bijboot met 10 of 15pk buitenboordmotor. Dit geeft je net dat extra beetje vrijheid waardoor je toch naar het buitenrif gaat om die ene mooie snorkelplek te bezoeken.

6. Wij vinden het erg prettig dat we zelfvoorzienend zijn qua stroom. Met 650Wp aan zonnepanelen en 660Ah aan accucapaciteit redden wij ons prima en hoeven we normaal gesproken geen motor te starten om stroom te draaien, of een aggregaat te gebruiken.

7. Een windvaanstuurinrichting en watermaker zijn super fijn als je ze hebt maar niet noodzakelijk. Wij hebben de eerste twee jaar zonder gedaan. Toen het plan ontstond om de Stille Oceaan op te gaan, hebben we beiden tweedehands voor een leuk bedrag kunnen kopen.

Volg de reis van Sanne en Rik op de website Sailing Incentive.

Lees ook dit spannende avontuur met de noodhelmstok, dat deze maand verscheen in Zeilen 12/21.

Foto’s: (c) Sanne Kömhoff en Rik Vissers