Annemieke Bes stond samen met John Fisher aan dek toen het op 26 maart helemaal misging bij Team Sun Hung Kai/Scallywag. In zwaar weer sloeg de Britse ‘Fish’ overboord. “Je wilt zo graag dat je hem vindt. Je blijft zoeken. Als het aan ons had gelegen, waren we nu nog aan het zoeken geweest,” kijkt Annemieke terug op de onzekere uren.
De zeven deelnemende boten passeerden op weg naar Brazilië het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika, de Kaap Hoorn. Het weer is angstaanjagend; huizenhoge golven, stormachtig, nat en koud. Deze langste etappe, 7600 mijl, is te vergelijken met een koninginnenrit in een zware wielerronde. “Het was nog schemerig toen het gebeurde. Er was geen paniek, maar wel een zorgelijke situatie. Ik wist bij de call direct dat het foute boel was,” vertelt Annemieke.
Onuitwisbare indrukken
Momenteel is de zeilster even in Nederland om bij te komen van de heftige etappe van de Volvo Ocean Race. Ze wilde bij haar naasten zijn om de onuitwisbare indrukken van de etappe tussen Auckland en Itajaí een plaats te geven.
Nieuwsuur
Op het strand bij Bloemendaal vertelt Annemieke bij de NOS voor het eerst haar verhaal over de dramatische etappe, waarbij Fisher overboord sloeg. De bemanning slaagde er niet meer in zijn lichaam terug te vinden. Klik hier om de aflevering van Nieuwsuur (vanaf minuut 35.40) te bekijken.
Twee dagen na het incident heeft het team besloten de Volvo Ocean Race te vervolgen. Maandag vertrekt Annemieke weer richting Brazilië, waar op 22 april de 8e etappe start. Deze brengt de vloot van Itajaí naar Newport in Amerika.
Lees ook: Man overboord bij Scallyway in Zuidelijke Oceaan
Omslagfoto: Rich Edwards/Volvo Ocean Race
Tags: Annemieke Bes, John Fisher, MOB, Scallywag, The Ocean Race, Zuidelijke Oceaan Last modified: 11 april 2018
Ik heb niet zozeer een reactie maar zit met een aantal vragen, zeker na het relaas van Annemiek Bes.
De boot voer voor de wind dan neem ik aan de het lichaam eerder mee dan naar achteren drijft , of’opzii natuurlijk. Dus het omkeren van de boot en dan gaan zoeken komt mij vreemd voor. Dan dacht ik dat wanneer er iemand overboord gaat er altijd een persoon direct gaat pointen naar die persoon en men drukt toch de MOB in? Er wordt niet gerept over de personal Eperb. Dat komt ook vreemd over. Wees daar eerlijk over. Had Fischer die bij zich of niet.
Nu is het vreselijke incident gehuld in raadselen. Ik verwacht dat er nog een gedegen onderzoek komt.
Patty
als een zeiler overboord valt, dan vaart de boot nog steeds door met de bootsnelheid, in dit geval zo’n 15-20 knopen. rond the 30-35 km/hr. De zeiler valt in het water en zal de snelheid van de stroming aannemen, zeg 1-2 kts. Derhalve zal de boot moeten keren om enige kans te hebben de zeiler te vinden.
In dit geval, begrijp ik, ging john overboard tijdens een “broach” oftewel de boot gaat vrijwel plat en is dan onbestuurbaar. Je moet wachten tot de boot zich opricht, dan de mess van de zeilen in de hand krijgen alvorens je de boot kunt keren , dit gaat al gauw een half uur kosten.
De Eperb, inderdaad is vreemd , nergens heb ik er ook maar iets over gelezen , terwijl dit een essentieel veiligheids attribute is voor het vinden van een zeiler over board.
And vergeet niet dat Scallywag al een near miss beleefd had, in Leg 4 hadden ze ook een manoverboord , maar daarvan dus niet al te veel geleerd. Nogmaals in veiligheids circles is het een must om near misses te onderzoeken en maat regelen te nemen zodat je een echt ongeluk voorkomt; gemiste kans.
ik begrijp dat John tijdens het ongeval niet aangelijnd was. Dat is vreemd als het zo hard waait en er zulke grote golven staan.
Hij moest zich bewegen wordt er dan gezegd, nou dan nog kun je nog steeds aangelijnd blijven.
Bij ons op het werk, op gevaarlijke hoogtes zijn mensen buiten een steiger of platform altijd aangelijnd. Zij hebben een harnass met 2 lijnen. Moeten ze zich verplaatsen, dat verplaatsen ze altijd slechts een lijn zodat ze altijd met de andere aangelijnd zijn, als de eerste lijn verzet is, dan pas lossen ze de 2e lijn en verplaatsen ze die. Dit had John ook kunnen doen , dan had hij Itajai ook kunnen binnen zeilen.
Ik sluit mij aan bij bovenstaande commentaren. Het is natuurlijk verschrikkelijk wat er gebeurd is, maar ook ik vraag mij steeds af waarom het veiligheidsaspect het steeds weer af moet leggen tegen het wedstrijdbelang. Als gecertificeerd zeilinstructrice hamer ik steeds op het belang van het dragen van een reddingsvest en het nemen van overige veiligheidsmaatregelen. Zeer regelmatig vragen cursisten mij, waarom zij een reddingsvest aan moeten (als de mussen van het dak vallen) terwijl zij in de media (o.a. ZEILEN) steeds foto’s zien van professionals die geen reddingsvesten en/of veiligheidslijnen dragen.
Nogmaals, ik was er niet bij en kan en mag niet oordelen over de omstandigheden waaronder John Fischer overboord geslagen is, maar ook bij mij blijven er vragen….
Oorzaak broach? Was dat een bekend groot risico in die situatie? Of helemaal onverwacht door een stuurfout?