De Batavia gaat naar de haaien

Terwijl de overgebleven stukken romp van de Batavia perfect geconserveerd in het Maritiem Museum van West-Australie tentoongesteld staan….
Terwijl de overgebleven stukken romp van de Batavia perfect geconserveerd in het Maritiem Museum van West-Australie tentoongesteld staan, rot het hout van de inmiddels ruim 25 jaar oude replica hard weg in het zoete water van het Markermeer. Bovendien ligt het schip er al ruim een jaar onttroont bij zonder de afgewaaide hoofdmast. Volgens scheepsbouwer Willem Vos is er een noodrestauratie nodig van zo’n 40 miljoen euro.

Doop
Toen de Koningin het koopvaardijschip van de Verenigde Oost-Indische Compagnie  in 1995 doopte wist iedereen het eigenlijk al: het zoete water zal een grote impact hebben op het rottingsproces. En warempel, het schip is rot. Een ligplaats op zout was zeker een betere optie geweest, maar had Lelystad toen niet de nodige publiciteit opgeleverd, noch de zeshonderd banen gecreëerd voor jongeren in het werk-leertraject.

Zout
In het statische leven van het schip heeft het slechts één keer op zout water gevaren. Dat was in 2000 toen het schip tijdens de Olympische Spelen in Sydney ‘acte de presence’ gaf. “Al in 2001 ontdekten wij rotting van het hout in de buikdenning van het schip. Nou, een slechter scenario bestaat er niet.”, aldus Vos. Dat er nu ruim 40 miljoen euro nodig is om het schip op te knappen, mag een dweilpartij met de kraan open heten.

Conservering
Tenzij de technologie om hout ook op zoet water te kunnen conserveren dermate is verbeterd dat er over twintig jaar niet weer een fortuin in hoeft worden gepompt, zou ik toch de discussie willen heropenen of dat schip niet op een mooie locatie op zout water kan liggen. De koopjesjagers in het winkelcentrum van Bataviastad zullen er niet om malen.

Ik zeg, geef die zoutwatervis waar het recht op heeft; de zoute zee en de zilte lucht. Suggesties voor ligplaatsen?