Op 15 januari start The Ocean Race. Aan boord van Malizia van Duitse zeilheld Boris Herrmann vaart het Nederlandse aanstormend talent Rosalin Kuiper mee. We spreken haar vlak na de delivery van de boot van Guadeloupe naar Alicante, waar het team Malizia nog één keer onder handen neemt voor de start van de race.
Deze tocht was je eerste lange-afstandstraining op de boot. Hoe ging het?
“Goed! We hebben er in totaal 15 dagen over gedaan. Tijdens de eerste 10 dagen hadden we constant tegenwind, maar dat is juist leerzaam, omdat je constant kan spelen met verschillende instellingen van de automatische piloot, de kantelkiel en met de waterballast. En ook omdat je leert hoe het voelt om constant tegen de golven in te beuken. De laatste paar dagen hebben we ook nog wind mee gehad, waardoor we de fractionele gennaker konden uitproberen. Wat gaat dat hard! We voeren continu tussen de 25 en 30 knopen in golven tot 4 meter. Onze OBR Antoine Auriol heeft hier geweldige dronebeelden van gemaakt. Wij konden die beelden dan weer vergelijken met wat de sensoren ons vertelden over de krachten op het tuig en de stand van de kiel en foils: hoe hoog vliegt de boot op z’n foils met verschillende instellingen? Ook de ontwerpers van de boot keken mee. Heel gaaf is dat, dan merk je hoe je als zeiler onderdeel bent van een groter geheel.”
Dat klinkt goed. Is er niks fout gegaan?
“Zeker wel. Die fractionele gennaker hangt aan een soort dyneema strop in de mast. Terwijl we op volle snelheid voeren begaf die het ineens. Zo’n zeil werkt als een zeeanker, dus je ligt ineens stil. We moesten het zeil kapotsnijden omdat het rond de foils was gewikkeld. Gelukkig kan het wel gerepareerd worden! Daarnaast hebben we schade aan de foils, doordat we ze hebben blootgesteld aan zogenaamde reverse load. De foils zijn gemaakt om lift te creëren en dus opwaartse krachten aan te kunnen, maar als de boot zich in een golf boort kan er kracht naar benéden op komen. Dat moeten we in Alicante herstellen.”
Oef, zulke dingen moeten niet gebeuren tijden The Ocean Race…
“Klopt. Maar het gaat wel gebeuren, dat is bijna zeker. De vraag is waar en wanneer, of het te repareren is en of je de volgende stop haalt. Ik denk het team dat de minste schade weet te maken de grootste kans heeft om te winnen. Tegelijkertijd is vooral de mens de limiterende factor in het geheel. De klappen zijn soms zo hard dat je lijf het gewoon niet meer aankan, je zakt letterlijk door je benen. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt.”
Er gaan sowieso dingen kapot tijdens de race, de vraag is waar en wanneer.
En de herrie, hoe ga je daarmee om?
“De herrie is heel heftig. De kiel gaat vanaf 15 knopen al zingen. Hoe harder je gaat, hoe hoger de toon, het is bijna als een hele hoge gil. Het is niet alleen vervelend, maar het kan ook gevaarlijk zijn. Soms is het zo luid dat je moet schreeuwen om elkaar te verstaan, en je hoort sommige belangrijke signalen van de boot niet meer, zoals klapperende vallen. Slapen is alleen mogelijk met een noise cancelling koptelefoon. In Alicante krijgt de kielkast een extra laag geluidsisolatie, die hopelijk gaat helpen.”
Zijn jullie er dan klaar voor?
“De boot staat nu op de kant, en krijgt nog heel veel aandacht voordat de race begint. We focussen daarbij op de foils en de mast, en het leefbaar maken aan boord. We gaan de kooien aanpassen en er komt een toilet in van koolstofvezel – tot nu toe was er alleen een emmer. Op 1 januari verzamelen we in Alicante, waar we nog twee dagen medische training krijgen en voedsel gaan inpakken. Die maaltijden zijn nog een dingetje, want je wilt ze precies afstemmen op de behoeften van iedere afzonderlijke zeiler. De een krijgt extra eiwitten, de ander juist vezels of probiotica. Dan is het tijd voor een in port race en daarna varen we naar Kaapverdië!”
Foto’s en video (c) Antoine Auriol
Tags: Malizia, Rosalin Kuiper, The Ocean Race Last modified: 22 december 2022
