Mark Slats heeft het niet bepaald makkelijk. Hij heeft spannendste momenten van zijn leven beleefd in de Indische Oceaan. De storm die Gregor McGuckin en Abhilash Tomy uit de Golden Globe Race blies, heeft ook Slats het leven zuur gemaakt. Zijn boot is doorweekt, naar Mark Slats zou Mark Slats niet zijn als hij niet gewoon doorbuffelt. Hier zijn verslag van de storm:

Hallo allemaal, hier een berichtje van mij aan boord van Maverick. Het is echt een superzware tijd geweest. Ik zal je even van het begin tot het eind door die storm heen praten. De wind begon uit het Noordwesten. En liep op tot 40-5- knopen met stoten iets harder. Ik had eigenlijk in het Noordwestelijke gedeelte had ik geen enkel probleem, alles ging goed. Het grootste gedeelde zelfs nog op drie reven en mijn stormfok gevaren.

Paniek

Gregor McGuckin na zijn ontmasting. Onder noodtuig. Hij zit inmiddels met Abhilash Tomy aan boord van een Frans schip richting Amsterdam Eiland. (c) Australian Maritime Safety Authority – AMSA

Om 6:00 uur ’s ochtends kreeg ik Gregor op de radio en die vertelde dat ondertussen het front over hem heen was gegaan en dat hij in echt bizarre harde wind zat uit het Westen. Veel harder dan dat hij had gehad en dat hij zijn bezaan mast was verloren. Dus dat was wel een beetje pittig. Toen kreeg ik Abhilash aan de lijn, die klonk niet heel goed. Die was wel echt in paniek en Gregor was ook wel een beetje in paniek. Abhilash vertelde dat hij de giek van zijn bezaan was verloren. Gregor vertelde ook constant dat hij problemen had met de zee recht achter de boot te houden, dat de boot constant dwars ging.

Thuriya, de boot van Abhilash Tomy, tijdens de reddingsoperatie.
(c) Australian Maritime Safety Authority – AMSA

Meer dan 65 knopen

Om 11:00 uur zouden we weer op de radio komen en toen kwam Gregor niet en Abhilash ook niet. Toen zat ik ondertussen midden in het laag. Het laag ging recht over me heen. Ik had eigenlijk geen wind misschien 2 a 3 uur, of heel weinig wind. Op dat moment heb ik toch besloten Don te bellen. We mogen Don in principe in noodgevallen altijd bellen. Toen hoorde ik het slechte nieuws dat Gregor gerold was en dat hij zijn hoofdmast ook kwijt was. Nou toen begon bij mij de wind weer op te bouwen. Toen kreeg ik constant berichtjes van Don ‘Hou je vast, het wordt meer dan 65 knopen wind’, holy shit.

En toen kwamen er twee golven de boot in die de boot vulde tot aan de kaartentafel

– Mark Slats, schipper van Maverick

Water tot aan de kaartentafel

Mark aan de navigatietafel. Hier nog droog…
(c) Klaas Wiersma

Ik kreeg toen ik er twee uur in zat een berichtje dat ik terug moest omdat Tomy in de problemen zat. Hij had een mega rugprobleem. Maar dat was absoluut niet mogelijk om terug te gaan. Golven liepen op tot 15 meter, ja het was gewoon absoluut niet mogelijk. Het was donker en op het moment dat ik dat bericht kreeg klapte er een golf achter in de boot en die breekt het complete achterluik eruit, die explodeerde gewoon. En toen kwamen er twee golven de boot in die de boot vulde tot aan de kaartentafel. Ja dus dan kan je een beetje nagaan in wat voor situatie ik zat.

Ik heb toen snel een nieuw luik gepakt. Het is wel grappig, nou ja grappig is het helemaal niet. Maar dat je eigenlijk in dat soort situaties heel systematisch denkt en heel snel gaat denken. Ik heb het luik erin gedaan, bats. Ik heb als eerste op de pomp gezeten. Toen ik het water tot op 20 cm had weggepompt heb ik alle apparatuur eruit gehaald. Dus alles wat ik er los uit kon halen. De radio, alles was ondertussen onder water. En ja, in de tussentijd was de stuurkabel van mijn windvaan ook gebroken dus ik lag halve zee. Dat is ook absoluut wat je niet wil. Toen de elektrische bilgepompen het onder controle hadden en ik zelf niet meer hoefde te pompen omdat het tegen vloerniveau aan was, ben ik naar buiten gegaan.

Snelheid blijven maken

Maverick in rustiger vaarwater
(c) Riemer Witteveen

Ik had al met de jongens overlegd. Iedereen zei je moet dingen achter de boot slepen en dit en dat want dan houdt je de pomp in de wind. Nou ik heb daar heel goed naar gekeken. Maar ik had het idee dat dat helemaal niet goed ging met die dingen achter de boot slepen, dus ik heb heel snel halverwege die storm heb ik die 200 meter lijn die ik achter de boot sleepte ik naar binnen getrokken en toen ging het allemaal een heel stuk beter. En ik heb ook gewoon het stormfokkie laten staan want Gregor was ook zonder zeilen aan het varen. Ik heb gewoon de stormfok laten staan en ben snelheid gaan maken en blijven maken. En dat heeft me denk ik gered.

1x per half uur plat

De storm die de vloot teisterde

Op een gegeven moment sloeg ik 1x per half uur plat, uhm , naja op een gegeven moment ben ik met de hand gaan sturen toen ik het binnen onder controle had. Ja daar was ik gebleven en uhm. Nou toen had ik eigenlijk al. Toen kreeg ik 1 klap achterop dat ik naast de boot lag in 1 keer dus toen heb ik besloten toch niet meer met de hand te gaan sturen omdat het gewoon te gevaarlijk was buiten. Dus toen heb ik de windvaankabel vervangen. Nou ja, de meeste mensen, hoop mensen zullen weten wat het is om een stuurkabel te vervangen. Maar om een halve meter buiten je boot te hangen aan de achterkant in 70-80 knopen wind en dan een kabeltje vervangen, ja dat is echt gewoon bizar. Maar ja als je gewoon doorgaat en doet, het is me gelukt uiteindelijk.

In de tijd dat ik aan het sturen was buiten zag ik ineens rook uit de boot komen.

– Mark Slats, schipper van Maverick

De Aries windvaanstuurinrichting. Hier nog in de haven in Haarlem.
(c) Ben Rutte

Ondertussen was de buiskap eraf, de zeilen aan de zijkant waren weg. De relingen waren slap, de scepters waren gebogen. Ja noem maar op, ja alles, maar dat deed er allemaal niet toe. De boot voer weer gewoon op de windvaan. Die windvaanstuurinrichting (Aries Windvane, red) is echt on-ge-looflijk gewoon, dat dat ding niet kapot is gegaan en gewoon heel is gebleven. Dat ding is echt zo bizar. Oja, in de tijd dat ik aan het sturen was buiten zag ik ineens rook uit de boot komen. Ik rook het ook sterk. Ik ben naar binnen gerend weer, boot weer halve wind dwars. Bleek dat er drie lampen in de brand aan het gaan waren. De zekeringen, er zit 40 Ampère zekeringen tussen die lampen, dat is ook niet helemaal slim. Dat is allemaal in de stress toen ik wegging gebeurd. Vervolgens de stuurkabels gemaakt, naar binnen en binnen afgewacht. Het duurde toen nog tien uur voordat de wind terug naar 40 knopen was. En eh, binnen met zenuwen gewacht en constant kreeg ik berichtjes van Don binnen ‘hou vol, hou vol, je doet het goed’.

Bizar

Het huifje bij de kajuitingang. (c) Klaas Wiersma

Ja, het was wel een beetje het spannendste moment van mijn leven denk ik. Maar we hebben het gered. Ik heb gelukkig maar één zo’n echt dikke breker achter in de boot gehad. Nou het huifje was kapot, dat hing ernaast. Maar Frank , je hebt echt een perfect ding gemaakt. Ik kon hem er wel weer overheen zetten, er zit een scheur aan de zijkant maar dat is alles. Ik kan alleen dat achterstukje er niet meer inritsen waar ik van baal, maar dat is alles. Uhm maar ik ben 1 zo’n ding aan de zijkant kwijt. De hele achter railing is gewoon 5 of 6 centimeter naar voren gebogen. Nou ja, het is echt bizar wat er gebeurd is. Het is bizar. Ik kan gewoon echt niet geloven  hoeveel kracht er in die zee zit. Het is gewoon een puur feit dat ik ga nooit meer met lijnen achter de boot slepen, ik ga nooit meer met dingen achter de boot sleep als we in storm zitten. Het allerbeste is gewoon hard gaan, vooruitgaan en in dezelfde richting van de golven gaan omdat de kracht dan het minste is weet je. Als je langzaam fietst val je ook van je fiets af. Dat is hetzelfde met een boot. Ik snap niet waar al die verhalen vandaan komen, dat mensen het constant hebben over dat ze dingen achter de boot moeten slepen. Dat is echt onzin. De boot stuurde ineens weer perfect op de wind. Hij bleef gewoon ruime wind varen toen ik de lijnen binnen boord haalde.

Al mijn kaarten zijn nat, al mijn boeken zijn nat. Alles, alles, alles is nat.

– Mark Slats, schipper van Maverick

Alles is nat

Marks’ hondekooi
(c) Klaas Wiersma

Ja en nu is voor de rest, is alles nat binnen. Mijn slaapzakken zijn nat, de bedden, Ik heb nu drie dagen niet fatsoenlijk geslapen. Ik had gister gelukkig een beetje zon en 1 slaapzak is aardig droog dus ik heb het vannacht voor het eerst niet koud gehad. De nachten ervoor lag ik op de grond. Alle vakken waar het eten in zat. De mensen die me geholpen hebben die weten het wel. In alle vakken waar mijn eten in zit stond gewoon 20-30 cm water in, overal. Alles is nat. Je kan het gewoon niet geloven. Al mijn kaarten zijn nat, al mijn boeken zijn nat. Alles, alles, alles is nat. Ik heb nog 4 wc-rollen verloren. Echt bizar. Het droogt ook bijna niet. Want het is hier gewoon nat en vochtig. Maar weet je, we geven niet op en gaan gewoon door. Dat alles nat is, daar kom ik wel overheen. Ik heb vannacht in mijn slaap allemaal natte spullen onder me gelegd. Die zijn allemaal droog geworden. Als ik er op lig dan droogt het. Verders hangen er allemaal kaarten in de boot rond. Verders gaat alles goed.

We gaan gewoon door en ik spreek jullie later. Doei!

Telefoongesprek met Mark, dinsdagmiddag, 25 september:

Lees ook:

• Abhilash Tomy gered
• Zorgwekkende chaos in de Golden Globe Race

Omslagfoto: (c) Klaas Wiersma