Niels en Rosan zijn in 2023 vertrokken voor een reis van vijf jaar met hun Sigma 38OOD zeilboot. De twintigers zijn, zoals ze dat zelf zeggen, met tussenpensioen. Voor Zeilen doen ze verslag van hun droomreis. Daarnaast houden ze een vlog bij op hun YouTube-kanaal.
Klussen, ik ben er de afgelopen weken maar druk mee geweest. Maar deze keer dan vooral bij andere boten. Zoals gezegd, we moeten onderweg eens in de zoveel tijd werken om weer wat bij te verdienen. En als je dat een beetje rondbazuint bij alle andere zeilers, dan komen er vanzelf een paar naar je toe die wel wat hulp kunnen gebruiken.
Verschillende klussen
Eerste klus: een 42 voets Dufour poetsen. Dek, kuip, romp, gewapend met een arsenaal aan poetsmiddelen en vlekverwijdermiddeltjes val ik op de boot aan en na twee lange dagen ziet ze er weer uit als nieuw.
Tweede klus: hefzwaard verwijderen en onderwaterschip schuren. Bij een prachtig aluminium schip van 14 meter lang vermaak ik me twee dagen door te helpen met het uit de zwaardkast halen van het onderhoud beoefende hefzwaard van de boot en het schuren van het volledige onderwaterschip.
Derde klus: een Breehorn 37 voorzien van een nieuwe laag coppercoat rond de waterlijn. Door verkeerd aanbrengen zijn er allemaal blaasjes ontstaan net onder de waterlijn en dat behoeft wat aandacht. Coppercoat aanbrengen bij 38 graden blijkt een uitdaging, maar met een beetje geduld ben ik uiteindelijk toch trots op het resultaat.
Laatste klus voor nu: de mast in bij diezelfde Dufour die ik eerder gepoetst heb. De eigenaren zijn wat ouder en zien het niet zitten, de tuiger die ze er bij hebben om te helpen heeft te veel last van z’n schouder.
Klussen: inspectie bovenin de mast, daar een lampje vervangen en vervolgens iets lager op de mast en lijntje door een doorvoer halen en een rails voor een spinakerboom installeren. Die laatste klus vervalt uiteindelijk omdat de tuiger om 1 uur smiddags besluit dat hij geen zin meer heeft voor die dag. De andere klussen duren uiteindelijk 2 uur (samen met Rosan had ik het in een half uur gedaan) omdat het tempo van mijn aanstuurders erg laag ligt. Ach, ik wordt per uur betaald, dus ik vind ’t allemaal prima. En terwijl ik me in het zweet sta te werken, heeft Rosan het koud.
Ik heb het koud
Ja je hoort het goed, ik heb het koud. Ik ben namelijk voor 2,5 week in Nederland! Buiten is het koud, binnen is het koud, en het water wat uit de kraan komt stromen is veel kouder dan ik me kon herinneren. Ik ben vooral in Nederland om familie en vrienden weer te zien, en als ik er dan toch ben pik ik meteen wat onderdelen op om een vuilwatertank te kunnen installeren op de boot. Die willen we eigenlijk liever niet, maar in het Panamakanaal zou die verplicht zijn. Ook willen we het risico niet lopen dat er een land niet in mogen omdat we hem niet hebben en dus gaan we er toch maar eentje installeren. Gelukkig heeft Niels al nagedacht over hoe dat allemaal moet en kan ik me hier in Nederland verder met leuke dingen bezig houden. Een weekendje weg met de vriendengroep (die dat toevallig in deze twee weken gepland hadden), op verjaardag bij Niels zijn oma, klussen bij m’n ene zusje, naar Sprookjeswonderland met m’n andere zusje en haar zoontje, gezellig eten met mensen, en gewoon fijn even bij mn ouders rondhangen. Maar de tijd vliegt voorbij, en voordat ik het weet is het alweer om, terug naar Curaçao!
Panama
De volgende stop is Panama, dat hebben we inmiddels besloten. Met de boot eerst naar Colombia is simpelweg te duur. We varen niet in 1 x die kant op, maar willen eerst nog een paar dagen naar Aruba (ook om onze Campingaz flessen weer te vullen, dat kan namelijk niet op Curaçao of in Panama). Vanaf daar is het dan ook al bijna een dag korter varen naar Panama. Maar voordat we die kant op kunnen, moet eerst onze auto weer verkocht worden. We willen hem zelf nog een aantal keer gebruiken en besluiten hem dus niet direct te koop te zetten nadat Rosan weer terug is, maar nog een weekje te wachten. Dan kunnen we de laatste grote inkopen doen, de voorraad aanvullen en nog een keertje een ijsje halen in de stad. Het enige wat dan nog rest is goed weer om richting Aruba en Panama te gaan, maar daar hebben we wat minder invloed op.
Bezit bezwaart
Bezittingen, lang waren dat alleen de dingen die we aan boord hadden, maar nu hebben we ook een auto. Maandenlang konden we daardoor gaan en staan waar we wilden. Ironisch genoeg is nu het tegenovergestelde waar. Zonder de auto te verkopen kunnen we niet weg! Rosan is nu 3 weken terug. De auto staat inmiddels 2 weken op diverse verkoopgroepen te koop, is aangeboden in een WhatsApp groep met zeilers op Curaçao en is voorzien van prachtige ‘te koop’ briefjes. Helaas zijn er maar een paar reacties binnen gekomen, die allemaal al vrij snel op niets uit bleken te lopen. Als dat maar goed komt…
Feest!
Ach, tegelijkertijd is het niet zo erg dat het niet zo opschiet met de verkoop van de auto. De wind is voorlopig niet gunstig om te vertrekken en dus vieren we op Curaçao nog maar een paar feestjes. Niels zijn verjaardag, Rosan haar verjaardag en: Halloween! Dat hebben we nog nooit eerder gevierd, maar we gaan er wat leuks van maken. Alle kinderen van de ankerplaats gaan die avond namelijk rond bij de boten voor trick or treat! We hebben een flinke voorraad verpakte koekjes gekocht om uit te delen, maar als ze die willen zullen ze wel een beetje moeite moeten doen. Als ze bij Strider langskomen krijgen ze namelijk de opdracht om op zoek te gaan naar ons bijbootje: Snoopy! En zo komt het dat Snoopy tijdens Halloween meerdere malen betrokken is bij een spectaculaire achtervolging. Alle kinderen dikke lol, Niels vermaakt zich prima met rondracen en Rosan wordt bang van de enge muziek de we voor deze gelegenheid op de grote boot afspelen. Die angst blijkt niet ongegrond, want diezelfde nacht trekt een gigantische onweersbui de ankerplaats over die voor de nodige tumult zorgt…
In de tussentijd groeit de drang om weer verder te varen, hopelijk zijn we snel van de auto af!
Bekijk ook de eerdere avonturen van Niels en Rosan:
- Twee twintigers met tussenpensioen: we missen het cruisersleven
- Twee twintigers met tussenpensioen: grootste oversteek tot nu toe – De Golf van Biskaje!
- Twee twintigers met tussenpensioen: nu al verslaafd aan pensioen
- Twee twintigers met tussenpensioen: hoe zes woorden ons leven veranderden
- Twee twintigers met tussenpensioen: Stap 1
