In twee weken een rondje Noordzee

Hoewel het bij ons voor de deur misschien zo lijkt, is de Noordzee niet overal volgebouwd en grauw. Na een kleine week richting het noorden varen, waan je je al in een compleet andere zee. Elke twee jaar organiseren de kustzeilers de Driehoek Noordzee Challenge, waarmee je in twee weken van Nederland via de Orkneyeilanden naar Noorwegen en weer terug zeilt. We spreken twee zeilers die net terug zijn van de tocht: “De Noordzee is voor ons een stukje kleiner geworden. Water dat steeds blauwer wordt, mooie zonsondergangen en opkomsten, dolfijnen, papegaaiduikers, jan-van-genten… Dit smaakt naar meer!”

Noordelijke Noordzee

“Het weer was voorbeeldig; zowel naar de Orkneys als naar Noorwegen was het uitstekend te bezeilen, vertelt Jeroen na zijn noordelijkste zeiltocht ooit. “De volle Noordzee bij Nederland maakte langzaam plaats voor een grote leegte. Geen platformen, geen shippinglanes- gewoon ruimte. En water dat steeds blauwer werd, mooie zonsondergangen en opkomsten, dolfijnen, papegaaiduikers, jan-van-genten…” 

Ook Henry, die al voor de vijfde keer de Driehoek voer, is nog lang niet uitgekeken op het vaargebied: “We snelden onder gennaker richting de Orkneys. Aan het eind van de eerste middag nam de wind toe en aan het begin van de avond ging er een rif in het grootzeil. Met nog steeds ruime wind zagen we bij het aanbreken van dinsdag al land. Dinsdag om een uur of tien meerden we na vier dagen af in Kirkwall. We waren de eerste monohull!”

Lichte nachten

In de grootste stad van de Orkneys bezochten de zeilers een paar van de vele archeologische plekken die de archipel rijk is. “Hoewel het een redelijk moderne stad is, heerst er toch een bepaalde rust en ruigte, precies datgene waar je op had gehoopt,” aldus Jeroen. De reis van Kirkwall naar Farsund, in het zuiden van Noorwegen, verliep vervolgens ook voorspoedig. “Echt donker wordt het niet meer op deze breedtegraden, het maakt de nachtelijke shifts best bijzonder,” vervolgt Jeroen. “Het is wel nacht, maar toch valt er nog veel te beleven. Zo passeerde een boot vlak voor de Noorse kust een groepje orka’s. Toen ze vier dagen later fluisterstil en onder zeil afmeerden, was de bemanning zichtbaar onder de indruk.” De andere boten waren wel een tikkeltje jaloers – maar ook opgelucht dat niemand een roer verloren was.

In Farsund was ook het afsluitende diner, voordat de zeilers weer koers zetten naar Nederland. Jeroen koos ervoor om meteen die avond te vetrekken, om nog een stuk goede wind mee te pakken voordat een voorspelde windstilte hen zou bereiken. Na een paar dagen trok de wind flink aan, en verlegden ze hun koers naar Vlieland in plaats van de officiële eindstop Den Helder, om te schuilen, voordat ze aan het laatste stuk naar hun thuishaven begonnen.

In drie dagen terug

Henry voer de volgende ochtend uit. Hij kwam meteen in de windstilte terecht en de motor moest erbij. Vrijdag werd er tegen het einde van de middag windkracht zuidwest vijf tot zes voorspeld. “Aangezien wij direct naar Stellendam wilden, betekende dit dat we de laatst 100 mijl tegenwind krijgen. We koersten aan op Great Yarmouth aan de Engelse Oostkust om, zodra de wind toenam, hoog aan de wind op Stellendam te kunnen koersen.” Deze tactiek pakte goed uit: precies toen ze voldoende zuidelijk voeren, nam de wind toe. Het werd nog een pittig laatste stuk, met uitschieters van 30 knopen schijnbare wind. Veel sneller dan verwacht arriveerden ze minder dan drie dagen na vertrek uit Noorwegen en precies twee weken na vertrek uit Den Helder in Stellendam.

“De Driehoek heeft zeker gebracht wat we ervan verwacht hadden, en meer…” besluit Jeroen. “De rust, ruimte, (zee)dieren, gezelligheid, verhalen, verbondenheid, natuurpracht… Het was er allemaal.”

Ben je van plan om deze zomer ook naar het noorden te zeilen? Je vindt veel informatie over Scandinavië op onze speciale Oostzee-pagina. Voor de Engelse Oostkust publiceerden we recent deze compleet vernieuwde vaarwijzer.

Afbeeldingen: (c) Karin Takema