Na hun reis naar IJsland en de Faeröer komen Lars en Kirsten met Stern aan in West-Schotland. Vanuit hier zakken ze af naar het zuiden, langs Belfast en Dublin. Ondertussen tikt de seizoensklok door: lukt het om nog op tijd de Biskaje over te steken? Je leest het in Zeilen editie 02/2024!
Voorzichtig, tussen de rotsen door, laten we de ankerplaats achter ons. Een veelbelovende zeildag ontvouwt zich. Terwijl we The Minch opvaren, bolt een noordwestenwind de zeilen. De zon schijnt tussen de schapenwolken door en dwingt ons voor het eerst uit de zeiljassen. Over stuurboord zien we de hoge heuvels van het eiland Harris, op de zuidzijde van de Buiten-Hebriden. Over bakboord zijn de ruige silhouetten van West-Schotland waarneembaar. De koers is duidelijk: recht op de hoogste top van het beroemde eiland Skye af. De wind is stevig. Met het gereefde grootzeil in de bulletalie en een uitgeboomde fok maakt Stern flink vaart.
We varen onder de hogerwal, de stuurautomaat heeft het makkelijk. Ik ga naast Kirsten in het zonnetje bij de mast zitten. We passeren het piepkleine Shiant Island. Op dit eiland, zo vertelt Haswell-Smith’s bijbel over de Schotse eilanden, broedt twee procent van de wereldwijde populatie papegaaiduikers. Het dierenleven om ons heen is overweldigend; blijkt aar zit het met de visbestanden wel goed. Een grote vlucht jan-van-genten vliegt boven een school vis, om de haverklap duikt er eentje rechtstandig het water in. We zijn omringd door tientallen dolfijnen, die ons, terwijl ze op hun zij zwemmen rond de boeg, net zo geïmponeerd aankijken als wij hen. Voor de zoveelste keer ben ik onder de indruk van de grootte van deze dieren en de souplesse waarmee ze zich voortbewegen: zonder dat het ze schijnbaar enige moeite kost, schieten ze ons al spelend voorbij.
Later op de dag zakt de wind wat in en hijsen we de spinnaker, voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland. De laatste mijlen zeilen we in de avondzon, terwijl Skye steeds groter wordt. In een beschutte baai, tussen verschillende andere jachten, laten we voldaan het anker zakken – het einde van een sublieme Schotse zeildag.
Groene weelde
Vijf dagen eerder kwamen we vanuit de Faeröer aan in Stornoway, een prettig plaatsje in de Buiten-Hebriden met een juiste mix van toerisme en visserij. Komende vanuit het kale noorden werden we overweldigd door het gigantische kasteelpark aan de overkant van de haven dat vol met bomen, struiken, bloemen en varens stond. Hier ontmoeten we onze vrienden Peter en Sanne van Ostara.
Zeilen 02/2024
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Bestel nu een digitaal jaarabonnement op Zeilen, dan heb je direct toegang tot dit artikel en vind je in ons digitale archief nog veel meer. Bestel hier.
Óf bestel een jaarabonnement 12x Zeilen+ digitaal lezen, dan krijg je maandelijks ons magazine thuisbezorgd én heb je met onze app altijd en overal de kennis van Zeilentot je beschikking. Bestel hier.
Omslagfoto en foto: © Lars Bosma, Kirsten Schoen en Sigrid van Leeuwen
Tekst: Lars Bosma
