Havenmeester Kees kan zijn werk oneindig blijven doen

Sinds 2007 is Kees Broere de havenmeester van Marina Cape Helius in Hellevoetsluis. “Eigenlijk ben ik hier per ongeluk ingerold”, zegt Kees. “Ik moest hier wat problemen oplossen en dat zou een half jaar tijd in beslag nemen. Maar inmiddels zit ik hier al ruim veertien jaar.”

Wat is je affiniteit met watersport?
“Zelf heb ik altijd gevaren en als jong kind werd ik al meegesleept naar de boot. We bekeken geen weerbericht en gingen gewoon varen, zowel zomer als winter. Onze thuishaven was in Rotterdam en hier hebben we een heel leuke tijd gehad. Voor ik op deze haven aan de slag ging, heb ik 24 jaar bij een bank gewerkt. Ik heb op mijn bureau een schaalmodel van een raceboot staan die gesponsord wordt door een bank. Als ik daarnaar kijk, denk ik altijd: ‘dat wil ik echt niet meer.’ Ik zit hier echt heel goed op mijn plek.”

Kun je wat meer vertellen over de haven?
“De haven is fantastisch en de omgeving valt sprookjesachtig te noemen. Naast ons ligt een vakantiepark van de Roompot. De huizen hebben van die hekjes en veranda’s. Het lijkt wel de Caraïben. De stad heeft veel gezellige restaurants en musea, dus daarom jaag ik iedereen altijd Hellevoetsluis in om leuke dingen te doen. Daarnaast maken we deel uit van de Seven Sisters. Samen met zeven andere havens werken we met een stempelkaartsysteem waarbij gasten voor een gratis nachtje kunnen sparen.”

Kun je wat meer vertellen over Hellevoetsluis?
“Hellevoetsluis is de Historische Vestingstad aan het Haringvliet waar zo’n kleine 2000 boten liggen. Een klein deel daarvan ligt in de haven van Marina Cape Helius. Hellevoetsluis is de zeehaven van het Haringvliet en biedt vrije doorgang naar de Zuidwestelijke Delta, ook wel Zeeland genoemd. Dat er wellicht watersporters zijn die mijn enthousiasme voor onze Vestingstad hebben onthouden is alleen maar fijn natuurlijk.”

Wat maakt dit werk zo leuk?
“Het enthousiasme komt uit mijn tenen. Als grote parkeerplaats voor bootjes onderscheidt onze haven zich niet van andere havens. De boel ligt er natuurlijk volledig spic en span bij maar dat komt ook omdat ik een poetser ben en het zelf waardeerde wanneer ik met mijn boot in zo’n prettige omgeving kwam. Het is ‘kwam’ want wij hebben geen boot meer. Havenmeester is natuurlijk niet de meest ideale baan en zeker niet wanneer je de haven in je eentje ‘regelt’. We wonen boven het havenkantoor, dus ik ben er altijd. Maar aangezien het niet als werken voelt, kan ik dit wel oneindig volhouden. Ook als ik ’s avonds zit te eten en er komt iemand binnen dan ga ik even helpen. We zijn natuurlijk ook een zeehaven en afhankelijk van het tij. Ik heb hart voor het vak en oefen mijn werk op de manier uit zoals ik het zelf elders ook graag zie. Iedereen is welkom en is met zijn eigen feestje bezig. Nog steeds haast ik me zo snel mogelijk de steiger op om een lijntje aan te pakken. Dan kan ik ook meteen opscheppen hoe leuk het hier is.”

Is er de laatste tijd nog iets veranderd binnen de watersportwereld?
“Ik vind het heel mooi om te zien dat er mensen zijn die aan het begin van de coronapandemie hun eerste boot kochten en inmiddels al naar hun derde schip zijn toegegroeid. Zij hebben de smaak flink te pakken. Wat mij ook opvalt is dat sinds een kleine twee tot drie jaar een duidelijke trend is op te merken dat er steeds meer gasten die hier altijd met een zeilboot langskwamen nu ineens met een motorboot komen. Vaak begint men met een verontschuldiging, alsof zij verraad hebben gepleegd. Ik word dan juist heel erg enthousiast en vertel hun dan dat er nu weer een heel andere wereld zal opengaan. Ik word blij van boten. Groot, vierkant, met motor, zeil of roeispanen; ik vind alles leuk. En de mensen erop probeer ik blij te maken.”

Zie ook: Havenmeester Saskia: ‘Gasten boeken vaak nog extra nachtjes bij’

Omslagfoto: © Marina Cape Helius