Het plan was om een jaar te zeilen: vanuit Ouddorp naar het Caraïbisch gebied en dan door naar New York. Maar toen kwam corona en moesten Timo, Else en hun kinderen Alicia (12), Luca (11) en Amélie (5) noodgedwongen hun plannen aanpassen. Hoe besluit je wat het beste is voor je gezin, als de toekomst zo onzeker is?
Ik slaap, maar schrik wakker van een knal en hard geklapper. Dan hoor ik de motor brullen. Ik ren naar buiten en weet je wat ik zie? De stormfok naast de boot, hoe kan dat? Ik hoor de wind loeien en papa is op de voorpunt. Hij trekt aan de stormfok. Papa komt terug naar achteren. De stormfok is voor vastgebonden. Ik kruip mijn bed weer in. De volgende ochtend vertelt papa wat er was gebeurd. De kotterstag is geknapt!!!!”
Dit is het verslag dat Luca schrijft op de dag dat we veilig zijn aankomen in Horta, Azoren. Onze oceaanoversteek vanuit Vieques, Puerto Rico, is inderdaad behoorlijk spannend geweest.
Stag weg
Stag wegHalverwege onze reis van Puerto Rico naar de Azoren, we zijn al meer dan een week onderweg, trekt er een front over, gevolgd door veel wind vanuit de verkeerde richting. Met de toename van de wind nemen ook de golven toe. De nacht is inktzwart. De maan is er niet en de schuimkoppen kleuren wit in het zwakke schijnsel van ons toplicht. Water slaat over de boot en de gangboorden doen dienst als afvoerkanalen voor liters zout water. De hoek aan de schijnbare wind is niet indrukwekkend en over de ware wind wil ik zelfs niet speculeren. Gelukkig hebben we op tijd het grootzeil gereefd. Om hoogte te winnen hijsen we de kotterfok met leuvers. Het voelt meer comfortabel.
Dan hoor ik een misselijkmakende, droge knal. De boot helt over en het geklapper is oorverdovend. Het kotterzeil bolt uit en blijkt alleen nog aan de val en het dekoog vast te zitten. Waar is het stag? De beste oplossing op dat moment lijkt om het val te vieren. Het zeil belandt in het water en enige rust keert terug.
Moeizaam
‘Waarom gebeurt dit altijd in het donker?’ schiet er door me heen. Aangelijnd sta ik op de stampende voorpunt; moeizaam trek ik het zeil aan boord. Het lukt me het vast te binden. De motor staat in neutraal uit angst voor een lijn in de schroef. Ook het stag trek ik weer aan boord; het bovenste uiteinde ervan is akelig rafelig. Gelukkig krijg ik het los van de stagspanner. Ik werk de stalen draad overboord waarna deze verdwijnt in het ziedende water. De rust keert terug: we vallen af en zeilen met minimaal zeil om bij te komen.
Zeilen 07/2020
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Hoe is het gezin in deze situatie beland? Hoe gaan ze om met de lockdown in Puerto Rico? Waarom groeperen zich vijf mannen met machinegeweren? Mogen ze blijven of moeten ze vertrekken? En wat beslist het gezin zelf uiteindelijk? Je leest het allemaal in Zeilen 07/2020! Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 22 juli verkrijgbaar in de winkel.
Omslagfoto en foto: Team Ile du Nord
Tekst: Team Ile du Nord
