Met 2,7 miljoen bezoekers heeft Sail Amsterdam 2015 ruimschoots aan haar eigen verwachtingen voldaan. Zo niet overtroffen. Wellicht had het recordaantal Tall Ships er iets mee te maken. Of toch gewoon het buitengewoon lekkere weer. Ik kan me sinds ik als klein ventje in 1990 voor het eerst mee mocht niet heugen dat de zon niet scheen tijdens de Sail In. De weergoden waren er dus zelf ook weer bij dit jaar.
Historisch straatbeeld
De crewparade op vrijdagmiddag vond ik misschien nog wel een van de fijnste activiteiten. Honderden matrozen, van diverse pluimage, kwamen van hun schepen en marcheerden, zongen, dansten of sjokten in linie door het centrum van Amsterdam, begeleid door fijne muziek van live-bandjes. Een heuse Walk-In parade. Die dag merkten ook de zaken op de Wallen het economisch effect van Sail. Hier en daar schoot zo’n grote matrozenpet een zijstraatje in en verzorgde heel even ‘het historische straatbeeld’ in de oudste wijken van de havenstad Amsterdam. RTV Noord-Holland maakte voordat Sail begon al een item waarin prostituees de hitsige zeebonken veel wind in de zeilen toewensten. Of hoopten ze op wind in hun eigen zeilen dankzij de hitsige zeebonken?
Tuffende Tall Ships
Wind in de zeilen was er genoeg tijdens Sail. Zowel de Sail-In parade als wel de slim bedachte SAIL Thank You parade hadden hét perfecte windje in de rug om het Noordzeekanaal zonder ook maar één druppel diesel te kunnen bevaren. Legio sloepjes waren net als elke avond voor het vuurwerk ook die dag uitgevaren om de schepen nu eens in actie te zien. Het mocht niet baten. Het had er veel van weg dat de Tall Ship-bemanningen de wind op de wallen definitief uit de zeilen was genomen. Eén voor één kwamen ze naar buiten, sommige met de matrozen op de ra’s geparkeerd alsof het lemmings waren, maar afgezien van de meeste Nederlandse Tall Ships – ik word er bijna nationalistisch van – was er geen één met de zeilen gehesen. Ik schreeuwde naar ze: “Eén stap naar beneden en knoop die zeilen los!” Maar ze hoorden me niet. Ik moet wel toegeven dat ik niet alle schepen heb zien uitvaren, maar zeker het leeuwendeel van de vloot. Mijn hoop op zeilen was na het zoveelste voorbij tuffende Tall Ship definitief vervlogen. Het grootste compliment gaat wat mij betreft nog uit naar Klaas Gaastra, kapitein van Europa, die met maar liefst 12 zeilen uit de IJhaven kwam zeilen. Hij had nog nét niet eigenhandig de lijzeilen bij gezet. Hulde in een anders vervuilende reeks passerende Tall Ships.
De zeilloods
Nadat ik vier avonden lang mijn longen had geasfalteerd met de uitlaatgassen van de duizenden boten die langs de Tall Ships voeren en mijn bloedsomloop had verrijkt met de zware metalendampen van de vuurwerkshows, was ik dus behoorlijk teleurgesteld in de Sail Thank You parade. Wellicht kunnen we het de Smoke-In en Smoke-Thank You parade gaan noemen. Of misschien zijn er constructievere oplossingen. Ik stel voor dat de organisatie van Sail bij de volgende editie capabele zeilers inzet als evangelisten van het zeilen. Dit zouden bijvoorbeeld mensen van de Sail Training Association kunnen zijn. Het was nota bene deze organisatie die in 1975 op zoek was naar een stop-over voor hun zeilwedstrijden met Tall Ships. Brest en Oostende wilden ook graag, maar het werd het 700-jarige Amsterdam dat het zeilfestijn mocht ontvangen. Er zijn geen betere ambassadeurs voor het zeilen dan zij. Laten we deze functie ‘zeilloods’ noemen. De zeilloods zal bindend advies geven aan boord van de Tall Ships over de te voeren zeilen, al naar gelang de weers- en veiligheidssituatie. De zeilloods legt bovendien van tevoren een eed af waarin hij of zij verklaart er alles aan te zullen doen om tijdens Sail zoveel mogelijk drijvends dat zeilen kan ook echt te laten zeilen. Dit betekent bijvoorbeeld ook dat de ooit zo goed georganiseerde IJsselmeerrace, waarbij de Tall Ships-bemanningen mee mochten varen op schepen van het Varend Erfgoed tijdens een wedstrijd op het IJsselmeer, weer in ere wordt hersteld. Sail moet weer een zeilfeestje worden zoals het ooit in 1975 begon. Nu maar hopen dat de weergoden ons over vijf jaar weer zo goed gezind zijn.
Neem nu een abonnement op het tijdschrift Zeilen of koop hier een los nummer en lees meer over zeilen.
Tags: SAIL Amsterdam Last modified: 29 augustus 2015
Natuurlijk heb je wel een punt Willem dat er te weinig gezeild werd bij de Thank-You-parade. Maar …
– op ‘mijn schip’ was de helft van de vrijwillige bemanning en alle trainees eerst de dag ervoor aan boord gekomen
– met zoveel kleine bootjes er om heen, met de wind van achteren en een relatief zwakke motor wordt de kans op ongelukken wel groter
– wat de Europa deed kun je lef noemen …. totdat het fout gaat.
– geen kapitein wil op een vervelende manier de pers halen, dus voorzichtigheid is troef.
Goede winden gewenst,
Arjaan van Engen
stuurman/vrijwilliger op de Alexander von Humboldt II
De toon uit dit artikel is nogal zurig. Voortgekomen, ongetwijfeld, uit de aanname dat Sail gaat over zeilen. Dat is natuurlijk niet zo. Waar zijn die 2,7 miljoen Sailors normaal gesproken? Juist in t voetbalstadion. En gelukkig maar. Anders zou t nog rete druk worden op t water!
Ook 5 jaar geleden, toen er een Noordwesterstorm kaarsrrecht de havenmond an Ijmuiden in joeg, waren het de Nederlandse schepen, en alleen de Nederlandse schepen die zeil droegen. De rest zag je nog tot ver op zee knikkebollen in de enorme golven.
Maar ja, we weten allemaal dat een zeilschip een stuk rustiger is als t doet waar t voor bedoeld is: zeilen.