‘’Sinds ik begon met zeilen heb ik eigenlijk altijd al een eigen boot gehad.’’ Als 5-jarig kind kreeg Pascal de Vos een Optimist van zijn vader en de liefde voor boten is nooit gestopt of verwaterd. “Op mijn zestiende kocht ik voor het eerst een eigen boot,” vertelt Pascal. Het geld voor de boot, maar ook het onderhoud, komt uit zijn eigen portemonnee. Dat wisten ze ook op de vereniging waar hij sinds zijn zeventiende lid is.
‘’Ik mocht nooit een rondje halen in het clubhuis, ze zeiden dat ik het geld beter kon sparen voor een ligplaats of het in m’n eigen boot moest stoppen.’’
Gevonden?
Het kopen en verkopen van een boot leek een jaarlijkse traditie te worden. De eerste boot die Pascal kocht was een Vaurien, pas op zijn 18de begon zijn zoektocht naar een kajuitjacht. Zo heeft hij een Greyhound, een Etap 22, een Dehler Sprinta Sport en een Dufour 1800 gehad. “Maar ze waren allemaal niet naar mijn zin.” De boten waren bijvoorbeeld te klein van binnen, te langzaam en de Dufour 1800 had veel problemen met de motor. Allemaal redenen om toch verder te kijken naar een andere boot. Zo begon iets langer dan een jaar geleden de zoektocht weer opnieuw. Hij zocht een sportieve boot waarmee je wedstrijden kan varen, maar ook ruim van binnen zodat je er ook langer mee kan varen.
Iemand op de haven stuurde Pascal de advertentie door van een Pion 30. Door de lage prijs van 2500 euro voelde hij zich gelijk aangetrokken, maar ook de sportieve bouw en de ruime kajuit spraken hem aan. ‘’Ik stapte binnen en ik werd verliefd. Op zo’n moment kan ik wel door alle troep heen kijken. Ik dacht gewoon: dit wordt ‘m.’’
Betalen
Om zijn boot te kunnen financieren, spaart hij veel. Zijn tip voor andere jongeren die een boot willen kopen is dan ook: “Stel prioriteiten. Ik ga weinig naar de kroeg, want mijn geld moet ergens anders heen – naar mijn boot.’’ Ook Pascals verjaardagswensen zijn eerder voor de boot dan voor hemzelf. Zo kreeg hij bijvoorbeeld een set nieuwe vallen voor zijn verjaardag.
Onderhoud en tijd
Aan onderhoud heeft hij, zoals iedere zeiler, geen tekort. Er moet veel gerenoveerd worden. ‘’Ik probeer zoveel mogelijk alleen te doen, ook omdat ik het lastig vind om hulp te vragen. Als ik dan hulp vraag, zijn er hier een heleboel mensen op de vereniging die voor mij klaar staan.’’ En die hulp is af en toe ook echt nodig. ‘’Elektra en motoren zijn niet zo mijn ding, maar ik wil het wel allemaal zelf kunnen.’’ Ondanks dat het onderhoud veel tijd kost, weet hij het toch te combineren met zijn opleiding. ‘’Voor school doe ik eerlijk gezegd niet zo heel veel, ik denk dat de meeste mensen dat wel kennen.’’
Pascal volgt de opleiding tot schipper in de binnenvaart op STC. Momenteel is hij een week aan boord en een week thuis. De week dat hij thuis is houdt hij dan ook vrij om aan zijn boot te werken.
Het varen moet nog beginnen
Zijn Pion 30 ligt nu in Drimmelen, bij de Biesbosch. Met een diepgang van 1,74 meter is hij beperkt is het vaargebied, maar dat deert hem niet. Pascal vaart veel op de binnenwateren en dat doet hij voornamelijk solo. Binnenkort maakt hij voor het eerst een oversteek; samen met een klasgenoot gaat hij naar Ramsgate.
”Over vijftien jaar wil ik vijf jaar weg. Over vijftien jaar, want ik moet geld sparen, of hele goede sponsors vinden, dan kan het eerder.” Zegt hij grappend. Voor zijn wereldreis haalt hij inspiraties uit documentaires, zoals die van Laura Dekker. ”Hoe zij door de jungle van Afrika over de rivier vaart, lijkt mij heel gaaf om ook te doen.” Spanje slaat hij over, dat vindt hij té toeristisch. Hij zet liever koers naar Groenland en IJsland. Uitgezeild is Pascal dus voorlopig zeker niet.
