Ook Mini-klasse op draagvleugels

Het Franse onderzoeksteam SeAir, dat onderzoek doet naar de inzet van draagvleugeltechnologie voor zowel zeil- en motorboten, heeft op 25 januari jongstleden voor het eerst in de geschiedenis een Mini 6.50 laten ‘vliegen’. Alhoewel er in voorgaande edities van de Mini Transat, de trans-Atlantische zeilwedstrijd voor de Mini 6.50-klasse, al wel boten meededen met stabiliserende draagvleugels, is het voor het eerst dat er een met Dynamic Stability System-draagvleugels uitgedoste Mini volledig uit het water komt. Het is na de Quant 23, een open ‘scow’ van het Zwitserse Quant-boats, de eerste kielboot die volledig op draagvleugels kan zeilen, en de eerste die dit bovendien ook op zee kan.

Golfhoogte doorslaggevend
Mini 787 zal door schipper David Raison gebruikt gaan worden in de volgende Mini Transat. Volgens de bedenkers van de draagvleugel, Hugh Welbourn en Michael Aeppli van Dynamic Stability Systems, zullen de foilende Mini’s een zeer afwijkende routering kiezen tijdens de transat, dan hun waterverplaatsende concurrenten. ‘De focus zal liggen op zo min mogelijk  golfhoogte. Daarbij maakt het niet uit als het even iets minder waait, want de golfhoogte is de meest doorslaggevende factor in het succes van het foilen’, aldus Aeppli.  De Mini 747 zeilde op 25 januari 15 knopen bij een windsnelheid van 8 knopen.

Terug naar ‘normaal’ 
Opvallend aan het ontwerp is dat de draagvleugels gedeeltelijk kunnen worden ingetrokken, waardoor ze verticaal onder de de romp in het water steken. Zo kan er tijdens omstandigheden waarin er niet gefoiled kan worden alsnog met ‘conventionele’ steekzwaarden doorgezeild worden zonder in te boeten op aandewindse zeileigenschappen, zoals dit bij de nieuwe generatie foilende IMOCA Open 60’s  het geval is. Dit maakt de nieuwe Mini 6.50 747 tot een eerste echt hybride vorm tussen draagvleugel- en waterverplaatsend zeilen.