De meeste kinderen die in de zomer op zeilkamp gaan, komen uit gezinnen waar veel gezeild wordt. Maar naast al die grote, bekende zeilkampen zijn er ook alternatieve zeilweken, waar relatief veel kinderen aan deelnemen die nog niet eerder hebben gezeild. We bezoeken er drie en zien veel enthousiasme. “De eerste dag hier wist ik nog niks, en nu weet ik hoe ik moet zeilen!” Lees het hele verhaal in Zeilen editie 11/2024.
Aan een steiger in Amsterdam-Oost dobberen zes Optimisten op een meertje aan het groene Flevopark. Twee zwemmers zwemmen traag voorbij. In de verte zie je nog net een stukje van de A10 en de Amsterdamsebrug piept tussen de bomen door, maar je hoort niets dan het gekabbel van water en in de verte wat uitgelaten kinderstemmen. Aan het begin van de steiger staan twee winkelkarretjes met roertjes en zwaarden. Een jongetje trekt een feloranje zwemvest van een hangertje, neemt een zwaard onder zijn linkerarm en een roer in zijn rechterhand, en beent naar de bootjes. Behendig tuigen twaalf kinderen in korte tijd de zes Optimisten op. Het is vrijdagochtend, de laatste dag van het vijfdaagse zeilkamp op Natuurspeeltuin Jeugdland.
“Vallen?”
Na een korte theorieles over de voorrangsregels gaan de kinderen, twee per boot, het water op. Ze zetten soepel koers naar een vlot dat even verderop in het water drijft. Instructeur Bas – half aangetrokken wetsuit, een grote piratenhoed op zijn hoofd – motort er in de bijboot naartoe. Vanaf het vlot gooit hij tennisballen in het water: elke bal die de kinderen terug naar het vlot brengen is een punt waard. Ondertussen moeten ze elkaar voorrang verlenen en, vooral, op tijd roepen dat ze die hebben.
“Bakboord! Nee, stuurboord! Nee, oploeven! Vallen?” Dát iemand moet wijken weten ze, maar waarom precies, dat is nog gissen. Maar de kinderen doen hard hun best. Zodra ze een tennisbal opgevist hebben uit het water, varen ze zo snel mogelijk terug naar het vlot. Er staat een lekker briesje en de kinderen gijpen en loeven dat het een lieve lust is, met een nonchalance alsof ze al vijf jaar zeilen in plaats van vijf dagen. Alleen op tijd afremmen schiet er soms bij in. “Ho, ho, ho!” Bas remt een bootje af door zijn voet uit te steken. “Dat is geen goed zeemanschap! Minpunten.” De roerganger kijkt even teleurgesteld, maar snelt dan weer naar een nieuwe bal toe. Anderhalf uur later gooit Bas de ballen richting de steiger. “Nou jongens, heel goed gezeild. Nu zijn jullie klaar voor de wedstrijdjes van vanmiddag!”
Zeilen 11/2024
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Bestel nu een digitaal jaarabonnement op Zeilen, dan heb je direct toegang tot dit artikel en vind je in ons digitale archief nog veel meer. Bestel hier.
Óf bestel een jaarabonnement 12x Zeilen+ digitaal lezen, dan krijg je maandelijks ons magazine thuisbezorgd én heb je met onze app altijd en overal de kennis van Zeilen tot je beschikking. Bestel hier.
Omslagfoto en foto: © Signaallkampen
Tekst: Marit Verbeek
