Dustin Reynolds staat bekend als de Single-Handed Sailor (letterlijk, want hij onderging een dubbele amputatie). Hij vertrok op 18 juni 2014 met zijn Alberg 35 uit 1968, genaamd Rudis, voor een wereldomzeiling. Toen hij de boot kocht had hij één arm, één been en nul zeilervaring.
Ongeluk
Zijn reis begon al op 18 oktober 2008, alhoewel Dustin daar zelf niets vanaf wist. Die bewuste ochtend werd hij aangereden door een dronken automobilist en dat kostte hem twee ledematen, en eigenlijk bijna zijn leven. “Ik vier deze datum elk jaar”, zegt hij. Op deze dag werd hij voor dood achtergelaten. Op deze dag koos hij om écht te leven.
Failliet
Door een dubbele amputatie en een moeizaam herstelproces met veel frustratie, depressie en ook nog financiële wanhoop realiseerde hij dat er iets drastisch moest veranderen. Vier jaar na het ongeluk raakte hij officieel failliet. Hij ruilde zijn tapijtreinigingsbedrijf en visboot in voor een zeilboot en een nieuwe onderneming: een wereldomzeiling. “Een jaar lang heb ik de boot voorbereid. Via boeken en video´s leerde ik hoe te klussen en te zeilen”.
Tanden erin zetten
Samen met een vriend zeilt hij een maand lang tussen de eilanden van Hawaii. De test voor zowel schip als schipper. Daarna is hij op zichzelf aangewezen. Zijn boot is niet speciaal aangepast voor een minder-valide zeiler. “Er zijn duizenden uitdagingen om alles alleen te doen, en dan ook nog alles met één arm”. Dustin loopt en zwemt met een prothese als linkerbeen. Zeilen hijsen doet hij met slechts één arm. Soms moet hij er letterlijk zijn tanden in zetten.
Grootste angst
Zijn grootste angst is om overboord te vallen, aangezien er niemand is die hem kan redden. Maar dat geldt natuurlijk voor iedere solozeiler. Ondanks alle uitdagingen vindt Dustin zeilen minder gevaarlijk dan de meeste mensen denken. “Ik denk werkelijk dat de wereld rondzeilen statistisch gezien veiliger is dan rijden in een drukke stad”.
Grootste handicap
Verrassend genoeg was zijn grootste handicap niet het zeilen met één hand en een prothesebeen, maar dat de motor en versnellingsbak nooit goed samenwerkten. Tijdens zijn reis was het niet alleen fysiek lastig om de boot goed te onderhouden, ook de financiële beperking zorgde ervoor dat er altijd wel iets verwaarloosd bleef.
Bootruil
Zijn inmiddels 50 jaar oude Alberg heeft hem tot aan Thailand gebracht. Daar werd het echt duidelijk dat ze een refit nodig had. “Vanwege de mechanische problemen en een gebroken voorstag ben ik drie keer terug naar Bali gesleept”, verklaart hij. De gehandicapte motor en versnellingsbak houden hem zelfs tien maanden lang in Indonesië. Uiteindelijk ruilt hij Rudis in voor Tiama, een Bristol 35 uit 1983, om zijn reis rond de wereld te vervolgen.
Reisplan
Het originele plan was om in vijf jaar de wereld om te zeilen. Door technische problemen en Covid restricties werd het zeven jaar en zes maanden. In totaal bezocht Dustin 36 landen en bezeilde zes oceanen. Vanuit Hawaii begon zijn reis over de Noordelijke Stille Oceaan, gevolgd door de Indische Oceaan, de Zuidelijke Atlantische Oceaan, de Noordelijke Atlantische Oceaan, de Zuidelijke Oceaan en via de Zuidelijke Stille Oceaan terug naar Hawaii. Van de ruim zeven jaren is hij ongeveer elf maanden alleen op zee geweest. “Tijdens die 300 eenzame dagen heb ik wel zo´n beetje over alles nagedacht wat je je kunt bedenken”.
Wereldrecord
Na het ongeluk zocht Dustin naar een nieuwe invulling van zijn leven. Wanneer hij op een website met zeilende recordhouders stuitte, zag hij er geen solozeiler met een dubbele amputatie tussen staan. “Op dat moment besloot ik dat dat mijn nieuwe doel zou worden”, zegt Dustin. Acht jaar later staat zijn naam in de lijst van Guiness World Records!
En nu?
De Amerikaanse Single-Handed Sailor is blij om terug op Hawaii te zijn. Hij heeft niet alleen een recordtitel op zak, maar ook een volgend doel: anderen inspireren met zijn verhaal. Zo spreekt hij voor groepen en heeft hij een start gemaakt aan een toekomstig boek. Dustin: “Als je in mogelijkheden denkt, ligt er een oceaan vol kansen voor je”.
Foto’s: Dustin Reynolds
Tekst: Greetje Tops
