Relingdraden met een witte mantel ogen mooi verzorgd en voelen glad aan. Toch schuilt er na een aantal jaren gevaar en wel aan de binnenzijde. Hoe houd je ze goed?
Aan boord wordt nog altijd veel gewerkt met wit geplastificeerde relingdraden. Na een aantal jaar begint de witte mantel echter hard te worden en breekt deze van de relingdraad af. En ook lijnen van stootwillen willen de witte mantel nog weleens beschadigen.
Het echte gevaar zit echter aan de binnenzijde van de kunststof mantel, waar corrosie kan ontstaan. De roestvaststalen kerndraad is wel behoorlijk roestvast, maar dat blijft alleen zo wanneer deze een reactie met zuurstof kan aangaan. Dringt er bij een wit geplastificeerde relingdraad namelijk water onder de mantel, dan zullen het water en het daarin aanwezige vuil de beschermende buitenste laag van de roestvaststalen kerndraad aantasten. Zolang er nog zuurstof in het water zit, kan de draad zijn beschermende laag herstellen, maar wanneer het zuurstof is verbruikt, zal de kerndraad niet langer tegen roest zijn beschermd en onvoorzien kunnen breken.
Advies
Het beste is dan ook om voor een relingdraad te werken met gewoon kaal roestvaststalen stagdraad. Mocht je toch graag met een geplastificeerde relingdraad werken, ontdoe deze dan ter hoogte van de walseinden van een paar centimeter witte mantel. Dit zijn de meest corrosiegevoelig plekken. Een tweede advies is in ieder geval de bovenste relingdraden elke vijf jaar preventief te vervangen.
Sjorrings
Relingdraden worden bij de hekstoel vaak met sjorrings vastgezet, in plaats van met spanners. Het idee daarbij is dat je de sjorrings in het geval van een man-overboordsituatie kunt doorsnijden, zodat je de drenkeling gemakkelijker in het gangboord kunt krijgen. Op zich een aardig idee, zij het dat het dan wel erg lastig wordt om de drenkeling te helpen: ga maar eens op een bewegend jacht in het gangboord zitten zonder relingdraden.
Maar ook sjorrings verouderen onder invloed van weer en wind. Daarom is het ook zaak deze regelmatig te vervangen om te voorkomen dat je door een breuk zelf overboord raakt.
Wanneer je kiest voor een spanner in de bovenste relingdraad en een sjorring in de onderste, heb je het beste van twee werelden. De bovenste relingdraad zal er alles aan doen om mensen die aan boord zijn daar te houden, terwijl je de onderste snel kunt lossnijden om iemand via het gangboord aan boord te krijgen.
Tags: 404, Uitrusting Last modified: 28 april 2021
Het zal aan de kwaliteit liggen maar mijn geplastificeerde railingdraden zijn na 30 jaar nog steeds betrouwbaar. Ik test ze met enige regelmaat. De bovenste draad is nog steeds soepel, de onderste is een andere kwaliteit en is wat harder. Nergens is de mantel gebroken, wel schaviel plekken van de genuaschoot. Al die 30 jaar ligt de boot op zout water.
Helaas. Dit ligt niet aan de kwaliteit, maar aan mazzel.
Nu is t ook niet zo dat de draad onmiddelijk uit elkaar valt om deze reden. Maar t is wel een serieus risico. Op t moment dat t woord risico wordt genoemd moet je alert worden: opeens wordt statistiek onderdeel van de overweging. Zoals bekend vertelt statistiek niets over individuele gevallen.
Waar kan je dit verkrijgen/kopen ?