En toen ging mijn schroefas stuk

Zeilen vraagt inventiviteit en oplossingsvermogen. Er gaat namelijk wel eens wat stuk aan boord. Voor een nieuwe rubriek in Zeilen bevraagt Michiel van Straten zeilers over hun noodreparaties en -oplossingen. In dit stuk trapt hij zelf af.

‘Het was tijdens een wedstrijd van ­IJmuiden naar Portugal. Ik zeilde als bemanningslid mee op Samantha toen plots de schroefas in de Atlantische Oceaan verdween. Gelukkig had schipper Hans Mullaart snel door dat de ‘bonk’ die we hoorden, van de schroef kwam. Die bleek met as en al uit zijn schacht te zijn gegleden en tegen het roerblad gestoten alvorens de diepte in te verdwijnen. Hans trok een vloerluik in de kajuit open, waar­na we een dikke straal zee­water ongestoord de boot in zagen spuiten. Geen fijn gezicht.

Snelle actie volgde: ik pakte een houten plug, die werd in het gat geslagen en geborgd met ijzerdraad en een slangklem. De plug zat direct muurvast, het lek was gedicht. Het was maar goed dat de schipper snel door had gehad wat er mis was, anders was de boot misschien wel volgelopen zonder dat we dat tijdig opgemerkt hadden – we waren immers allemaal buiten, druk met racen. Ik sliep die nacht wel iets onrustiger.

Daarnaast had het gebeuren vrolijker gevolgen. Hans werd na aankomst door de organisatie geëerd met een prijs voor goed zeemanschap. En doordat we na het incident de motor niet hadden ­kunnen gebruiken, hadden we geen strafpunten opgelopen, in tegenstelling tot andere deel­nemers. Hoewel we eerder in de race de ­schipper op zijn kop hadden gegeven omdat hij was vergeten diesel te tanken, vermoedden we later een briljante opzet: zonder schroefas heb je ook geen diesel nodig. Dat scheelt weer gewicht.” Samantha won de race.

Wat ging er bij jou stuk aan boord, en vooral: hoe heb je dat opgelost? Laat een reactie achter onder dit bericht of mail naar info@zeilen.nl.