Het zeiljacht waarop je samen met je partner zeilt, wordt een voertuig vol herinneringen en gezamenlijke dromen. Je denkt er liever niet over na, maar wat doe je met die boot als een van beiden plots komt te overlijden? Annette van Gemerden maakte het mee en besloot het jacht van haar en haar man Hans te doneren aan de KNRM. Lees het hele verhaal in Zeilen editie 01/2025.
Gratia is een Victoire 933 uit 1980. Toen we haar voor het eerst zagen waren we meteen verliefd,” schrijft Annette van Gemerden. “Hans was écht
de schipper. Hij zorgde goed voor de boot en was altijd aan het knutselen. Hij maakte de boot tot dat wat het was. We zeilden van het vroege voorjaar tot eind oktober en maakten in de zomervakanties mooie zeiltochten naar Engeland. Meestal vanuit Stellendam rechtstreeks naar Ramsgate, om vandaaruit de zuid- of oostkust te verkennen. En dan later daghoppend via de Franse en Belgische kust naar huis. We genoten. We ervoeren de diepte van het blauwe water en het donker van de nacht. En we spinnakerden op zee met oostenwind in één ruk van Dover naar Brighton. Ook dobberden we op een spiegelgladde Noordzee, snakkend naar het kleinste zuchtje wind. We maakten bij de Goodwin Sands een onverwachte bui mee met 35 knopen wind en een andere keer zeilden we midden op zee ineens in een mistbank. Onze Victoire bracht ons steeds weer in een veilige haven.
Met pensioen
In 2020 gingen we met pensioen en we hadden plannen gemaakt voor een grote tocht van een paar maanden: langs de kust naar Bretagne en dan via de zuidkust van Engeland weer terug naar huis. Of andersom. Lekker op ons gemak, zonder tijdsdruk. Maar dat feest ging niet door. In maart 2020 was de wereld in de ban van het virus en zaten we in een lockdown. We gingen in juni toch met de boot weg. Helemaal zelfvoorzienend lagen we vorstelijk voor anker op de Grevelingen, de ultieme quarantaine. Een jaar later maakten we voorzichtig nieuwe plannen voor onze grote reis. De zeekaarten lagen regelmatig uitgespreid op onze eettafel en de almanakken werden veelvuldig geraadpleegd. We namen de Oostzee als alternatief mee in onze plannen, en schaften een Furlex aan, want we waren inmiddels echte senioren. Een rolfok leek ons wel gemakkelijk. In het voorjaar zou Hans het rolfoksysteem monteren, op een rustige dag.
Maar alles liep anders. Eind februari 2022 kreeg Hans uit het niets ernstige gezondheidsklachten en de diagnose was verschrikkelijk. Het allerergste scenario werd onze werkelijkheid. Hij overleed twee maanden later. Het overlijdensbericht en het afscheid stonden in het teken van zijn grote passie: zeilen en de zee.
Zeilen 01/2025
Wil je de rest van dit mooie verhaal lezen? Bestel nu een digitaal jaarabonnement op Zeilen, dan heb je direct toegang tot dit artikel en vind je in ons digitale archief nog veel meer. Bestel hier.
Óf bestel een jaarabonnement 12x Zeilen+ digitaal lezen, dan krijg je maandelijks ons magazine thuisbezorgd én heb je met onze app altijd en overal de kennis van Zeilen tot je beschikking. Bestel hier.
Omslagfoto en foto: © Annette van Gemerden en Martijn Bustin (KNRM)
Tekst: Ben Rutte en Annette van Gemerden
