Het luxe superjacht Bayesian ging op 19 augustus op dramatische wijze ten onder voor de kust van Sicilië. Het schip, dat door de ontwerpers ooit werd geprezen als ‘onzinkbaar’, zonk in slechts zestien minuten na het eerste alarm. Vijftien opvarenden werden gered, zeven overleefden het niet. Aanleiding van het zinken van het schip was vermoedelijk een plotselinge valwind. Het snelle zinken van Bayesian roept veel vragen op.
In een kwartier onder water
De snelheid waarmee Bayesian, eigendom van de Britse miljardair Mike Lynch, zonk heeft volgens The Guardian zowel experts als de Italiaanse autoriteiten verbaasd. Een jacht van dat kaliber had de storm moeten kunnen doorstaan en had zeker niet zo snel moeten zinken. Ondanks dat het schip was uitgerust met de nieuwste technologieën en veiligheidsmaatregelen, kon de bemanning het zinken niet voorkomen. Volgens de Italiaanse kustwacht begon het schip onverwachts water te maken, wat leidde tot een noodsignaal. Binnen een kwartier was het jacht onder water verdwenen, wat de situatie des te raadselachtiger maakt. Op dat moment waren er 22 personen aan boord. Vijftien daarvan konden op tijd wegkomen in een reddingsboot. De andere zeven, onder wie Mike Lynch en zijn dochter, hebben het ongeluk niet overleefd. Hun lichamen zijn inmiddels uit het wrak geborgen.
Volgens de BBC zijn de Italiaanse autoriteiten er nu van overtuigd dat een valwind het weerfenomeen was dat het schip trof: een plaatselijke, krachtige wind die zich uit een onweersbui omlaag stort en zich onvoorspelbaar verspreidt. En dus geen waterhoos, zoals eerder werd gedacht.
Technische problemen of menselijke fout?
Sommige experts denken dat zowel technische als menselijke fouten een rol hebben kunnen spelen bij het zinken van het superjacht. Een mogelijke oorzaak zou een storing van de waterdichte compartimenten kunnen zijn. Stephen Edwards, voormalig kapitein van het superjacht, publiceerde ook een uitgebreid statement over zijn kijk op het ongeluk: “Ik heb geen enkele behoefte om bij te dragen aan de wilde speculaties en beweringen die we tot nu toe hebben gezien, of op enigerlei wijze te suggereren wat er werkelijk is gebeurd… alleen degenen die destijds aan boord waren, weten dat, maar ik kan wel wat licht werpen op de kenmerken van het schip en enkele van de beperkingen die waarschijnlijk bij deze ramp betrokken zouden zijn.”
“Het schip Bayesian was qua ontwerp solide en zeewaardig en naar mijn weten ook goed onderhouden,” vat hij zijn visie op het ongeluk samen. Volgens Edwards kan het schip bij 45° helling in “normale operationele status” water maken door de ventilatie-openingen bij onder andere de motorruimte. Als de bemanning de instroom van water niet tijdig onder controle krijgt, kan dat resulteren in het zinken van het schip. “De weersomstandigheden die deze extreme omstandigheden kunnen hebben veroorzaakt, kunnen inderdaad optreden met weinig waarschuwing en omdat ze zo lokaal zijn, is het moeilijk om je erop voor te bereiden, waardoor de bemanning maar heel weinig tijd heeft om te reageren.”
Uitgebreid onderzoek naar zinken Bayesian
Aan de andere kant zijn er ook experts die denken dat er mogelijk een fout in het besturingssysteem zit of in de navigatie. Al met al zetten de Italiaanse autoriteiten het onderzoek voort en proberen te achterhalen of er sprake was van technische tekortkomingen, menselijke fouten of een combinatie van beide, zo meldt de CNN. Ook onderzoekt de Italiaanse justitie of de kapitein – en andere verantwoordelijke personen – meervoudige doodslag en het veroorzaken van schipbreuk door nalatigheid ten laste kunnen worden gelegd. De aanklager vertelde de BBC dat ze zouden nagaan of de kapitein, de bemanning, de toezichthouders, de scheepsbouwer of anderen verantwoordelijk gehouden kunnen worden. Dat onderzoek zal tijd kosten.
Het wrak ligt op vijftig meter diepte in de baai van Porticello, die onder toezicht staat van de Italiaanse autoriteiten. De werkzaamheden om het wrak te bergen beginnen naar verwachting pas in oktober, aldus The Guardian.
Omslagfoto: Rawpixel
Het artikel meldt hier dat het schip varend was volgens de bemanning.
In eerdere berichten elders is gemeld dat het schip voor anker lag.
Precies, dus het lijkt erop dat we nog maar zeer weinig weten totdat het officiële onderzoeksrapport wordt vrijgegeven .
Speculatie voldoende helaas. Afwachten dan maar !
Zelf heb ik 2x een valwind beleefd.varend in de golf van Corinthe langs de zuidkust in westelijke richting .1x een rif in het gr zeil en iets de genua terug gedraaid.bij een wind kracht 5.van uit het niets plat de zalingen raakten het
Water.
Een.2e maal in de aanloop naar Astakos.gelijke situatie.
Bij stevige wind onder een hoge kust moet je zeer allert zijn .een goed schip komt weer gewoon recht op en draait tegen de wind in.
Wat zou kunnen is dat de Bayesian geraakt is door een ‘microburst’ vanuit een onweersysteem. Dit zijn uiterst krachtige min of meer verticale ‘jetstream-achtige’ valwinden die op zeeniveau een vertex veroorzaken. Ikzelf heb dit ervaren in Norfolk in 2009. We lagen met de kop in de krachtige onweer-wind (voor anker) en plotseling helde Gladys (dwarsscheeps!) binnen 5 seconden 50 graden OP DE KALE MAST. Ik beschrijf deze angstige ervaring op pag 192 van mijn boek: ‘Gladys, 40 jaar en 7 zeeën’. Mogelijk was bij de Bayesian de hefkiel (10 m !!) ook nog opgetrokken omdat deze soms ‘slaat’ in de zwaardkast wat vervelend is vooral s’ nachts, zodat de stabiliteit onder deze extreme condities onvoldoende was. Een soort ‘Vasa’-effect .
Mogelijk, mogelijk , mogelijk…….
De plotselinge toename van ‘superjacht-experts’ in de media is opvallend. Kunnen jullie ons, als lezers die jullie expertise waarderen, s.v.p. beschermen tegen deze stortvloed aan ongegronde meningen? Wacht op de feiten.
Nadenken over wat er met je boot mis kan gaan lijkt me niet speculeren maar goed zeemanschap. Ik heb van de Bayesian geleerd dat platslaan bij heel wat jachten ook tot zo snel zinken zal leiden als de kajuitingang open is én de romp dan half onder water ligt. Er is dan geen oprichtend moment genoeg meer want dat vereist het draaipunt van de romp met nog voldoende drijfvermogen. In een andere reactie heb ik de redactie van Zeilen gesuggereerd daar eens een artikel aan te wijden (liefst met praktijktest).
Mijn vermoeden is dat bij de Bayesian het water niet alleen via die ventilatieroosters binnenkwam maar vooral door de achterdeur van de salon. De toegang is daar verlaagd waardoor al onder weinig helling het water daar naar binnen geperst werd en vervolgens aan stuurboord de wenteltrap afdonderde ((en de beneden opgesloten passagiers met z’n zessen in 1 hut samenspoelde; die konden onmogelijk tegen die stroom opzwemmen)). Het feit dat die wenteltrap niet midscheeps was aangebracht maar meer aan stuurboord dan midscheeps is denk ik een fatale ontwerpfout. Wat bij het ontwerp van ons formaat jachten zou moeten leiden tot herbezinning op de grootte en plaatsing van de kajuitingang. Want als die bij platslaan onder water komt te liggen is het heel gauw gebeurd, sneller dan de 12 minuten bij de Bayesian.
Zelf heb ik 2x een valwind beleefd.varend in de golf van Corinthe langs de zuidkust in westelijke richting .1x een rif in het gr zeil en iets de genua terug gedraaid.bij een wind kracht 5.van uit het niets plat de zalingen raakten het
Water.
Een.2e maal in de aanloop naar Astakos.gelijke situatie.
Bij stevige wind onder een hoge kust moet je zeer allert zijn .een goed schip komt weer gewoon recht op en draait tegen de wind in.
Even los van speculeren over mogelijke oorzaken vind ik het gebeuren bizar vanwege de naam van het schip. Bayesian verwijst naar de Bayesiaans wiskundige formule waar de eigenaar schatrijk mee geworden is. Simpel gezegd stelt de formule dat een verschijnsel waarschijnlijker wordt als eerdere aspecten zich voordeden. Dat heeft de eigenaar ingezet op marktanalyse. Maar kennelijk niet op zijn zeiltrip: het jacht heeft een gekunstelde constructie om de enorme mast te compenseren (andere rompen van dit tyoe zijn kitsgetuigd); de med is bekend om heftig weer in de zomer, er was slecht weer voorspeld en de med is op dit moment extreem opgewarmd (water benadert de 30 gr) .
Zou inzet van de formule dan niet leiden tot een plekje in de haven, een veiliger ankerplek of in ieder geval iedereen aan dek(in de salon) met reddingsvesten in de buurt?
Gezien de waarde van schip en getroffenen zullen we nog wel een en ander horen over de uitkomsten van onderzoeken door de verzekering.
Wij hebben zo een situatie in de bocht van kotor Montenegro meegemaakt in juni Het onweer begon en binnen 5 minuten waren het 52 kn wind en vielen bijna uit de kuip het was 22 uur en om 23 uur was alles voorbij Lagen voor anker maar omringd van hele hoge bergen Deze valwinden schijnen daar vaak voor te w
Ik lees in alle reacties niets over een mogelijke bijdrage van golven op het kenteren van het schip. Het schip lag, naar verluid, dicht bij een steile kust. Een steile kust veroorzaakt een hoge staande golf. Zo’n golfsysteem kan hebben bijgedragen aan het platslaan.
Een kapitein let goed op de weerberichten en neemt de nodige beslissingen daarbij.
(Liever Safe dan sorry). En volgens mij wringt daar het schoentje + de eigenaar is aan boord die de kapitein betaalt. (Veel gezagvoerders durven niet altijd neen zeggen).
Met de voorspelde weerberichten en het niet volledig afsluiten van de luiken, deuren, etc … Is dit wel een zware fout hetgeen uitgezocht wordt door de administratie of vlaggestaat van het schip. (PS: als alles waterdicht is zal zo een schip niet zo snel vergaan). Het schip mag dan nog 90 graden naar SB of BB vlak op het water komen te liggen het zou terug rechtop komen (zolang de mast niet vol met water komt).
Wat is het standpunt van IACS hierin ivm de waterdichtheid van de mast en de stabiliteit?
Toch wat stof om na te denken. Te
Wilde hypothesen ongefundeerde verdachtmakingen?
doem Het resultaat van het ‘officiële’ onderzoek komt tenslotte toch neer op een ‘wetenschappelijk’ gewogen combinatie van feiten en aannames waarbij de belangen van ‘partijen’: justitie/constructeur / ontwerper/verzekering/ bemanning en niet in de laatste plaats de familie, op geen enkele wijze convergeren.
Dat het zeilschip ‘absoluut onzinkbaar’ is/was is al op cynische wijze door de feiten gelogenstraft. Een simpele observatie van de 72 meter lange mast (x toegepaste basis natuurkunde) maakt duidelijk dat en duwtje van xN tegen de top van de mast resulteert in een kracht op dekniveau van ~ 72*xN. Het doemscenario begint met een (door-)zwaaimoment naar lij door rukwind en hoge golfslag: als de romp dwars op het water ligt krijgt die ook nog een zware golf opdonder van de verkeerde kant die de mast onder water doet steken. Bij geheven kiel waarbij het zwaartepunt naar de mast toeschuift is er dan al helemaal geen kans op overleven. De optelsom van hefboomkracht en slingertijd is fataal.
Mijn allereerste reactie was: Iets met de kiel.
Ongeacht of er luiken openstaan. Als ze in diep water gelegen hadden, was het jacht in één klap doorgedraaid met de (opgehaalde) kiel naar boven.
Maar in vijftig meter diep water , bleef de 76 m lange mast steken en ligt het jacht nu op de zij.
Zeilen is een professioneel blad met deskundige medewerkers, maar wat ik niet begrijp dat als zoiets relevants gebeurt op zeilgebied dat een redactie dan 10 dagen na het incident pas voor de eerste keer aandacht hieraan besteed! Terwijl alle media uitgebreid en ondeskundig het incident voortdurend verslaan is Zeilen in geen velden of wegen te bekennen. Je zou verwachten dat Zeilen bovenop het nieuws zou moeten zitten en deskundig en actueel alle feiten zou moeten verslaan. Dit artikel bevat geen nieuws en komt veel te laat.
Weer dat vingertje! “Wacht tot de deskundigen hun rapport gepubliceerd hebben”: SUPER-deskundigen hebben dit schip ontworpen, gebouwd en gevaren. Maar deze deskundigen hebben kennelijk niet verder gerekend dan hun mast (in dit geval), lang is. Er bestaan geen onzinkbare schepen, net zo min als vliegtuigen die niet kunnen neerstorten. Dat familie, justitie, verzekering, bouwers, ontwerpers enz. hun beurt moeten afwachten verbiedt toch niet aan verantwoordelijke schippers om zich een mening te vormen over de toedracht? Goed zeemanschap komt neer op risico’s kunnen inschatten, ook al zijn die op grond van mathematische berekeningen en dito simulaties ‘niet bestaanbaar’. Een ~tweehonderd ton wegende hefkiel, onderaan verzwaard met 30TON bulb, die neergelaten 6 meter extra diep steekt, heeft wel degelijk een beslissend effect op het oprichtend vermogen bij platslaan. De (trage) slingertijd bepaald door de extreme lengte van de mast, maakt mogelijk dat er veel langer water door ventilatieopeningen kan stomen, en de masttop door golfhoogte overspoeld wordt. Dat er nog zovelen gered zijn in deze uiterst paniek-volle situatie is waarschijnlijk aan kapitein en bemanning te danken. De openstaande dek doorgang is even waarschijnlijk de laatste ontsnappingsweg geweest van de overlevenden en niet een verwijtbare slordigheid. Door deze opening zal ook de resterende luchtbel leeglopen en het water tenslotte met onoverkomelijke kracht naar binnen stromen. Mogelijk zou dit schip een computer simulatie overleven, maar gezond verstand zegt dat hier de grens van wetenschappelijk berekende risico’s overschreden is. En ‘mogelijk’ zou de toepassing van ‘Bayesian’ kansberekening bij het ontwerp als ‘SALUTE’, dit aspect beter belicht hebben: ‘Nomen est Omen’.
Correctie BAYESIAN: waterverplaatsing 543T. Ballast: ≈200 T +30 T in de dooskiel (30 T toegevoegd als compensatie voor de langere mast). Het optrekbare deel dat neergelaten 6 meter dieper steekt, weegt 60 ton. De diepgang is dan ongeveer 10 meter. Omdat het moment van deze verlenging ergens in het midden ligt geeft dat toch een niet onaanzienlijke toename (≈ + 180T!)van het oprichtend koppel, als de kiel neergelaten is. Bij (zeldzame) extreme windsnelheden boven de 180 Km km p/u is bij vlagen een winddruk van meer dan 160 Kg per vierkante meter mogelijk. Een (geschatte) mastdikte 0,5m geeft een ‘kaal’ tuigage oppervlak van ten minste 32 m²; van de totale winddruk van ruim 5 ton is de helft werkzaam op de bovenste helft van de mast: ergo 2,5 ton grijpt aan op 3/4 van de mastlengte: op 54 meter hoogte. Daarmee wordt het ‘kapseizend koppel’: 54 x 2,5 = 135 ton, in de neergaande beweging nog versterkt door het eigen gewicht (>2000 Kg?) van de bovendekse tuigage/ de gestaagde mast en de afnemende vormstabiliteit. Het schip is richtend vanuit 90° met de hefkiel neer, en tot 73° met hefkiel op. Bij 45° zijn de ventilatieopeningen (motorruim enz.) al bereikt. Als de golfhoogte/ lengte in fase komt met de (lange) slingertijd van de mast wordt de laatste stabiliteits-reserve overwonnen. De lange slingertijd verhindert bovendien een snel ‘herstel’: er kan daardoor langer en dus meer water binnen stromen tijdens een dip. Als de mast door de 90° gaat en onder water raakt, is het schip niet meer te redden en zijn de opvarenden – volledig gedesoriënteerd – opgesloten.
Unieke satellietbeelden laten zien dat het commentaar en de reactie kapitein van de ‘Sir Robert Baden Powell’ in overeenstemming is met het verloop van het drama. Hij verklaart in een van de korte interviews dat hij de Bayesian, eerst door manoeuvreren heeft ontweken en vervolgens achter zich uit het oog verloor. Dat is precies wat die satellietbeelden bevestigen. Bij het losbreken van de storm lag de Bayesian t.o.v. de Sir Robert ongeveer op 600 m aan SB dwars achter. Vanaf het moment dat beide schepen in beweging komen, gaat Bayesian bijna in een lijn met de storm mee, De Sir Robert blijft al manoeuvrerend onder controle met de kop op de wind en verliest de Bayesian achter zich uit het zicht. De lijn van de zware kademuur van Porticelli geeft een indicatie voor de richting waaruit het zwaarste stormen verwacht worden, en deze storm is evenwijdig daaraan inwaarts de baai: dit sluit ook het ontstaan van een ‘monstergolf’ door reflectie van steile golven van uit de baai (zie commentaar 30/08 Jaap Strating) niet uit.