Vertrekkersblog: Storm in een glas water

De steiger waar we nu een maand aan liggen, sinds onze aankomst in Trinidad, is in rep en roer. Elk uur komt er wel iemand met een update over een lagedrukgebied, nu nog ver weg op de Atlantische Oceaan, dat onderweg is naar de Cariben. “Gonzalo komt eraan, de wind draait en dan liggen we hier aan lagerwal”, zeggen onze Zuid-Afrikaanse overburen. “Wij gaan ankeren in de baai. Aan de steiger is te riskant.” Daar zijn we het mee eens. Al bij een beetje golfslag liggen de zeiljachten te trekken aan de landvasten, het gekraak van de lijnen gaat vooral ’s nachts door merg en been. Het stikt hier van de flinke motorjachten met grote buitenboordmotoren: sportvissen is een populaire Trinidiaanse bezigheid. De sportschippers scheuren met hun honderden pk’s met volle vaart de baai in, ze veroorzaken flinke golfslag, onze zeilboten gaan vervaarlijk heen en weer. Laatst raakte de masttop van onze Italiaanse buurman zelfs onze stagen. Het kostte hem zijn windmetertje, wij bleven gelukkig zonder schade. Toch gaan we bovenin de mast alles nog eens goed controleren. We willen niet nog een keer problemen krijgen met ons staand wand, zoals tijdens onze oceaanoversteek. Ik schrik ’s nachts nog wel eens wakker, het beeld van de losse voorstag met wapperende genua, midden op de oceaan, vrij bengelend boven het voordek. Het beeld staat in mijn geheugen gegrift.

Trillende aarde

Gonzalo is inmiddels een tropische storm, en groeit uit tot orkaan van de lichtste categorie. ‘Licht’: daar moet men niet lichtzinnig over denken. Winden tot 80 knopen met hardere windstoten, aanhoudend minimaal windkracht 12. Karin en ik zijn blij dat we de bootlift al hadden gereserveerd, we gaan vandaag op de kant. We tuffen naar de botenlift, er staan vijf mannen klaar om lijnen aan te nemen en aanwijzingen te geven. Het gaat er hier bij Peake in Chaguaramas zeer professioneel aan toe. Er springt zelfs een duiker in het water om te kijken of de banden onder de boot op de goede plek zitten en geen schade veroorzaken aan transducers, schroef of schroefas. Zeer geruststellend. Even later hangt Catherine in de lucht, alsof ze zweeft op haar vleugelkiel. De aangroei valt reuze mee, de hogedrukspuit gaat erop en Catherine ziet er pico bello uit. Ze wordt naar haar plek gereden en opeens zijn we landrotten. We liggen stil. Of niet? ‘Ik voel Catherine schudden’, zegt Karin. Ik voel het ook. Dat herhaalt zich een paar keer. Ik spreek Gary, de schoonmaker, aan. Zijn werk zit erop en hij zit op het stoepje met een flesje Carib bier naast zich. ‘Ya man’, de standaardgroet, ‘no worries, the earth trembles. No problem.’ Hij is duidelijk niet onder de indruk en neemt nog een haaltje van zijn joint, legaal in Trinidad. Voor ons is de trillende aarde even wennen.

Zuidelijke koers

De volgende dag blijkt dat Gonzalo inderdaad orkaankracht heeft ontwikkeld. Maar er is iets vreemds aan de hand. De koers is erg zuidelijk en veranderlijk: het National Hurricane Center past keer op keer de voorspelde koers aan. En die koers is steeds zuidelijker. Dat is hoogst ongewoon. Zelfs het min of meer orkaanveilige Grenada ligt in de gevarenzone. Daar liggen honderden jachten die daar heen zijn gezeild vanuit het noorden – om veilig te zijn voor orkanen, hoe ironisch! Op facebook roept een zeiler op om in flottielje naar het veiliger Trinidad te zeilen. De grenzen zijn dicht, maar als we met velen komen, moeten ze ons wel accepteren, is de gedachte. Zijn idee wordt weggestemd. Een ander stelt voor pal zuid te zeilen en op zee te blijven als Gonzalo noordelijk passeert. Anderen zetten snel hun boot op de kant in Grenada, weer anderen varen naar de best beschutte baaien en hopen daar op het beste.

Op de werf loop ik havenmeester Oliver tegen het lijf. Een superaardige, gemoedelijk kerel, de rust zelve. Nu loopt hij met rood hoofd heen en weer en uit hij zijn zorgen. ‘Ik heb radarbeelden bekeken. Gonzalo is weer zuidelijker dan de voorspellingen. Als hij niet naar het noorden afbuigt, gaat hij over Trinidad.’ Oliver’s telefoon gaat en weg is hij.

Eenmalige chartervlucht

Als Gonzalo komt, komt hij morgen. Dus wordt vanavond, vlak voor ons vertrek, nog een barbecue georganiseerd. Het weer is rustig, niets aan de hand. De gesprekken gaan over Gonzalo, de door corona verstoorde reisplannen, de opties en onmogelijkheden. Veel zeilers noemen Martinique, vooral vanwege de Franse supermarkten met wijn en kaas. Ook de ABC-eilanden staan op het verlanglijstje. Veel andere smaken zijn er op dit moment niet in de Cariben. Als de barbecue op zijn eind loopt, nemen we afscheid van onze nieuwe vrienden, velen zullen we later dit jaar weer zien, tenzij corona roet in het eten gooit. We aaien Catherine over haar romp. Een jaar lang was ze ons huisje, nu moeten we haar een tijdje missen. Dan staat de taxi voor het hek. We rijden door de donkere straten van hoofdstad Port of Spain naar de luchthaven, die speciaal voor onze vlucht voor enkele uren is geopend. De charter is georganiseerd voor personeel van de offshore-industrie. Overblijvende stoelen worden verkocht aan zeilers en andere uitzonderlijke gevallen. We stijgen op, de internetverbinding is verbroken.

Aardbeving

Als we landen op Schiphol zullen we pas kunnen lezen hoe het is afgelopen met Gonzalo. Wachtend op onze bagage kijken we op onze smartphone. Tientallen appberichten, eerst met waarschuwingen van Oliver in de groepsapp. Daarna: Gonzalo is over Trinidad getrokken. Gelukkig is daarvóór de orkaan afgezwakt tot storm en zelfs opgelost tot een aantal geïsoleerde flarden. Er valt veel regen, er zijn wat windstoten. Verder niets aan de hand. Gonzalo blijkt een storm in een glas water. Ook de depressie die erop volgde, number Nine, loopt met een sisser af. Veel gevaarlijker was de bewegende aardkorst. De trillingen van de aarde bleken de aankondiging van een stevige aardbeving, met 5.0 op de schaal van Richter, op 28 juli. Gelukkig had ook dit natuurverschijnsel geen schadelijke gevolgen.

Karin en Eric vervolgen hun reis rond januari 2021.

Waarheen in de Cariben tijdens Corona?

Veel (ei)landen zijn gesloten, de volgende eilanden zijn open voor zeilers, vaak met extra maatregelen. Bron: noonsite (29 juli)

* voor details zie noonsite