Na Simeon Tienpont is Carolijn Brouwer (43) de tweede officieel aangekondigde Nederlandse deelnemer aan de Volvo Ocean Race 2017-18. Dit keer niet op een vrouwenboot, en ook niet in een Nederlands team. De Franse schipper Charles Caudrelier van het Chinese Team Dongfeng was erg onder de indruk van Carolijn toen ze de vorige Volvo voer bij SCA en voegde haar bij zijn team.
We spraken uitgebreid met Carolijn over haar Volvo, het team en haar verwachtingen.
Van harte gefeliciteerd met je plaats in het team Carolijn! Kunnen we nog meer vrouwen in het team verwachten?
(C) Benoit Stichelbaut / Dongfeng Race Team
Ons team is nu in principe compleet. Charles zou meer meiden kunnen aannemen, maar dan moet hij met 5 mannen en 5 vrouwen gaan varen. Zoals het nu lijkt varen we met 7 mannen en 1 of 2 vrouwen. De bemanningsregel is ingevoerd om gemengde teams te stimuleren. Ik denk dat MAPFRE en Simeon zeker ook een gemengd team gaan vormen. Door de nieuwe regel is het in mijn onmogelijk om alleen met mannen te varen omdat je dan maar met zeven man aan boord mag. Je moet bijvoorbeeld genoeg stuurmannen hebben. Als je maar vier stuurlui hebt, dan is het sturen bij licht weer vermoeiender dan met zwaar weer omdat je geconcentreerd moet zijn. Dan zit een shift er na anderhalf uur wel op. Als je zes goede stuurlui ben je veel beter af. met zeven man is dat niet echt mogelijk. Zelf geloof ik in de winnende combi 7 + 2.
Bij SCA voer je met 11 vrouwen aan boord. Merk je het verschil in mankracht goed?
Als we inshore trainen, dan merk je het erg goed. Rond de boeien varen is dan veel intenser. Bij de Volvo gaat het echter om het offshore zeilen en dan komen er meer dingen bij kijken, zoals hoe zwaar wil je zijn, hoeveel gewicht neem je mee, enzovoorts. Eten en reserve materiaal voor een extra persoon telt best wel op. Die overweging moet je maken als schipper. Sommige etappes wil je wat zwaarder zijn en sommige etappes wat lichter. Met een team van 11 had je één iemand voor elke taak, nu één iemand voor meerdere taken. Als trimmer sta je midden in de cockpit en dus midden in de actie. Je merkt dan goed het verschil tussen het zeilen met 11 mensen of met 8 of 9.
Het ligt dus niet vast dat ik alle legs mee ga varen. Als wij met 8 man varen kan het zijn dat Marie meevaart en dat ik aan wal blijf. Met SCA heb ik dan wel alle etappes gevaren. Maar daar hadden we ook een poule van 13 meiden, waarbij per etappe twee op de reserve bank zaten. Één week voor de etappe werd er besloten wie er thuis bleef. De garantie dat je alles gaat varen als je aangenomen wordt is er dus niet. Voor mijn situatie nu zou ik best een van de etappes thuis willen blijven. Ik ben dolblij met mijn plek bij Dongfeng, maar heb er best wel even over moeten nadenken. Mijn levenssituatie is nu nog iets anders dan de vorige keer. Mijn zoontje is inmiddels 6 en gaat in Australië naar school. Ik heb hem hier bij me omdat hij zo twee weken vakantie heeft. Het is wel de bedoeling dat hij naar elke stopover komt. Als ik tussendoor een etappe kan overslaan en Marie gaat mee, dan komt dat mij misschien helemaal niet zo slecht uit. Dat kan ook welkom zijn.
Je zei dat je trimmer bent nu, is dat je enige functie aan boord?
(C) Martin Keruzoré/Volvo Ocean Race
Bij SCA heb ik me kunnen bewijzen als stuurvrouw. Ik was op die positie helemaal in mijn element. Het ging mij goed af en ik vind dat ook super leuk. Nu hoop ik een goede trimmer te zijn. Charles zal gaan sturen tijdens de Inport Races. Offshore zal ik wel gaan sturen. Ik heb het gevoel dat Charles het zeker net zo goed doet als ik, dus ik zit niet gefrustreerd aan boord en denk niet ‘wat zit je nu te klungelen’. We zijn heel open in onze evaluaties en Charles heeft totaal geen machohouding. Hij vraagt ook gewoon om advies en suggesties. Daardoor heb je het gevoel dat je elkaar kunt helpen. Openheid en eerlijkheid naar elkaar toe is het belangrijkste in een team.
Had je niet liever bij een Nederlands team gezeten of weer bij een vrouwenteam?
Voor mij zou het logischer zijn om in een Nederlands team te gaan varen, ik kom ik tenslotte uit Nederland en dat zou me beter uitkomen. Nu woon ik in Frankrijk en vaar ik met Chinezen, Fransen, Nieuw-Zeelanders en een Australiër. Het voelt helemaal niet gek. Voor mij is het heel belangrijk dat het klikt met het team en dat ik me thuis kan voelen. Ik zie het team waar ik nu mee vaar meer dan mijn eigen familie. Wederzijds respect binnen het team vind ik heel belangrijk. Toen ik met Charles in gesprek ging bleek dat hij dezelfde prioriteiten heeft. Hij wil zich omringen met de beste mensen en bij wie hij het gevoel heeft dat hij de Volvo kan winnen. Ik zit heel erg op één golflengte met hem en dat is erg fijn.
Voor mij is het natuurlijk om in een gemengd team te varen. In mijn zeilcarrière heb ik altijd in gemengde teams gevaren. Alleen in de Volvo heb ik met een vrouwenteam waar ik in heb gevaren. Een gemengd team vind ik natuurlijker en past meer bij mij. Er wordt bij ons geen onderscheid gemaakt tussen nationaliteit of geslacht. Het is wat dat betreft heel simpel en we staan allemaal achter ons doel en onze schipper. Respect voor elkaar op onze boot. Ik denk dat dat ons zó sterk maakt. Dat voel je gewoon meteen bij ons. Charles is heel erg bezig met een goede teamspirit te houden. Dat is voor hem heel belangrijk. Hij heeft ook een hoop ervaring bij Groupama en Dongfeng. Ondertussen is hij ook een ervaren zeiler op dat gebied en het kiezen van zijn team. Ik denk dat hij daarom de goede keuzes heeft gemaakt.
Het team van Dongfeng werd in de vorige race derde, zelfs na het missen van een etappe. Er zijn niet veel wissels geweest sindsdien. Je gooit daardoor wel hoge ogen door te varen met hetzelfde team, maar dan met voorbereiding. Maar we moeten nog steeds slim omgaan met de extra tijd die we hebben. Mijn hele leven vindt nu plaats rondom dezelfde mensen; m’n team en de shorecrew. We leren elkaar daardoor erg goed kennen.
Hoe fit ben je nu?
Fit! Maar nog niet zo fit als dat ik was in oktober van 2014 met de start van de vorige Volvo. Het is wel mijn doel om dat punt waar ik toen was weer te bereiken. Ik zit nu een uur tot anderhalf uur per dag in de sportschool. Mijn natuurlijke lichaamsgewicht ligt rond de 65 kilo. Mijn gewicht is toen de hele race hetzelfde gebleven. dat was ook focus van team SCA; niet te veel gewicht verliezen tijdens etappes. Daardoor kon ik snel herstellen tijdens de stopovers.
(C) Martin Keruzoré/Volvo Ocean Race
Na drie dagen zat ik alweer in de sportschool. Het verschil is dat je dan onderhoud wat je hebt, en dat was toen rond de 70 kilo. Ik ben in de tussentijd wel blijven sporten en meer gaan fietsen en ook meer gaan lopen. Daarvoor deed ik dat niet echt want daar val je ook van af. Mijn trainingen waren toen meer specifiek op gewichtstoename en spiertoename en in datzelfde schema zit ik nu weer. In die twee jaar is mijn gewicht en spiermassa omlaag gegaan. Mijn basisfitheid is goed onderhouden en nu bouw ik die spiermassa weer op waardoor ik weer 4 a 5 kilo kan aankomen.
Wat is de voertaal binnen het team?
We spreken voornamelijk Engels, maar het is een grappige mix. De Fransen vallen wel eens terug in het Frans, maar ze doen heel erg goed hun best om zo veel mogelijk Engels te blijven praten. Als ik in een klein groepje zit met Fransen, dan vallen ze terug op het Frans, omdat ze weten dat ik het kan begrijpen. Als ik iets niet snap, dan schakelen ze over op het Engels. Het Engels van de Chinezen is inmiddels heel erg goed. Het enige nadeel is dat ze Engels hebben geleerd van de Fransen, wat heeft gezorgd voor vreemde accenten, waar ik wel aan moest wennen.
Tegen wie van je voormalig SCA-teamgenoten hoop je te racen?
Het liefst race ik tegen iedereen! Ik hoop dat zoveel mogelijk meiden van de SCA de kans krijgen om de Volvo te varen, maar dat is helemaal niet zeker. Je ziet dat het tweede meisje van Dongfeng uit het Olympische circuit komt. Er gaan geruchten dat er bij MAPFRE ook dames uit het Olympische circuit zullen komen. Er waren 13 SCA meiden en er zijn acht boten en met twee vrouwen per boot zou het kunnen, maar die garantie is er niet. Ik gun het Liz Wardley heel erg. Als iemand een allrounder is op het gebied van de Volvo, dan is zij het wel. Ze werkt nu op de Boatyard in Lissabon en kent de boten als geen ander en ze wil ook heel erg graag. Het zou leuk zijn als ik tegen haar mag varen. Ook gun ik het de Australische Sofie Ciszek heel erg. Zij heeft de Hans Horrevoetsprijs gekregen als Rookie, de beste deelnemer onder de 30. Dat is best iets waar je trots op mag zijn. Ze is een echte ‘natural’.
(C) Benoit Stichelbaut / Dongfeng Race
Maar wie weet komt er weer een vrouwenboot! dat kan ook natuurlijk. Het is totaal niet uitgesloten dat er een gemengde (5 mannen, 5 vrouwen) of een vrouwenboot kan zijn. Er is nog een beetje tijd voor de start en er is nog wel werk aan de winkel. Maar de tijd gaat wel een beetje dringen. Het gaat wel lukken om die acht boten vol te krijgen, maar het zou zonde zijn als het allemaal binnen de laatste twee maanden gebeurt en het last minute campagnes worden. Voor de Volvo in het algemeen, maar ook voor het publiek. je wilt geen grote split binnen de vloot, maar een spannende race.
MAPFRE is kort geleden hun mast verloren. Zijn jullie daardoor anders gaan varen?
Uiteindelijk weet je niet precies wat er gebeurd is tijdens hun training. Ik heb de voorbereiding van MAPFRE niet meegemaakt, maar ik heb begrepen dat er al een nieuwe mast in hun planning stond. De mast van MAPFRE was al aan vervanging toe, zo heb ik begrepen. Die mast had ook al aardig wat meegemaakt. In de tussentijd hadden ze er deze opgezet om te trainen. De mast waar wij nu mee zeilen kan nog wel even mee. In etappe 5 verloor Dongfeng een mast en toen is er een nieuwe op gekomen. Dus die is nog niet ‘moe’ en kan nog wel even mee. Eind mei gaan we een delivery doen naar Lissabon voor een nieuwe mast. We zijn niet geschrokken, maken ons geen zorgen en gaan gewoon met ons schema verder. Niet alle teams zullen met een nieuwe mast varen. Er zijn geloof ik 6 nieuwe masten, maar dat weet ik niet zeker.
Waar zie je tegenop
Als er iets is waar ik tegenop zie, dan is het hetzelfde als waar ik de vorige race tegenop zag en dat is lang bij mijn familie weg zijn. Ik heb ervoor gekozen om tijdens stopovers niet terug te vliegen naar huis. Dat is voor mij lichamelijk heel slecht en bovendien erg onhaalbaar. 20 uur vliegen, 4 dagen thuis en dan weer terug. Mijn familie doet dat wel. Darren heeft goede baan bij Australische verbond. Mijn zoontje Kyle heeft het naar zijn zin op school, dus mijn baan vraagt wel wat van mijn familie. Dat is het enige. Als de trossen los gaan, dan gaat er ook een knop om en dan zit ik in racemodus. Er is niet zoveel tijd om na te denken over wat je achterlaat. Dat kan ik alleen maar doen omdat dat wat ik achterlaat goed georganiseerd is. Gelukkig hebben we een leuke nanny die de liefde en zorg aan mijn zoontje geeft. Als je basissituatie thuis maar goed geregeld is, dan kun je zonder zorgen die boot op stappen. Het maakt dan ook de momenten wanneer je elkaar weer ziet weer sterker en mooier dus je krijgt er ook wat voor terug.
Wat is je doel deze race?
De vorige editie had ik echt een doel als individu; een persoonlijk doel om alle etappes te varen. Ik heb toen niks gemist, dus dat doel is bereikt. Nu ben ik deel van een team, dat een goede kans maakt om de race te winnen en dat is waar ik nu voor ga.
Coverfoto: Eloi Stichelbaut/DongfengRace Team
(C) Benoit Stichelbaut / Dongfeng Race
