Hoe Sovjets de zeilwereld veroverden

Het is 1989, het revolutiejaar. Vijf weken voor de start van de Whitbread Round the World Race in Southampton landt er op het vliegveld van London Heathrow een Antonov uit Moskou. “De Russen zijn gekomen”, koppen de kranten de volgende dag. De vage geruchten dat er in de Sovjet-Unie een maxi jacht werd gebouwd om aan dit westerse en kapitalistische zeilspektakel deel te nemen werden daarmee eindelijk bevestigd.

Van casco…

Wanneer de laadklep onder de staartvleugel opent, verschijnt er een aluminium constructie, het lijkt meer op een casco dan op een jacht, met daarop de Sovjet- en een Pepsi-vlag. Er omheen staan een aantal vertwijfelde Sovjets die twee jaar lang aan het jacht hebben gewerkt, geen woord Engels spreken en nu de schier onmogelijke taak wacht om het casco binnen vijf weken om te toveren tot jacht. Vanuit Moskou kijkt het Centraal Comité van de Communistische Partij over hun schouders mee terwijl er een nihil budget beschikbaar is en Pepsi al snel uit angst voor de mening van conservatief Amerika het sponsorcontract opzegt.

…tot jacht

Vijf weken later, nog geen etmaal voor de start van de race – de vloot ligt al geruime tijd klaar en heeft alles tot op detail op orde – zeilen de Sovjets de haven van het Race Village binnen met hun splinternieuwe Fazisi. Het is gelijk ook de eerste testvaart. De start lijkt gehaald. Wat volgt is een fenomenaal, maar ook tragisch avontuur waarbij de Sovjet-zeilers zich van onzichtbare kansloze deelnemers transformeren tot de sympatieke underdogs en lievelingen van het publiek, terwijl de sociale onrust aan het thuisfront in rap tempo toeneemt. 25 jaar na dit avontuur spreekt Zeilen met Vlad Murnikov, de ontwerper, en Brian Hancock, interim-bemanningslid destijds. Lees het in de november-editie van Zeilen.